Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 558/22 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Piszu z 2023-04-25

Sygn. akt I C 558/22

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 kwietnia 2023 r.

Sąd Rejonowy w Piszu I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący:

sędzia Magdalena Łukaszewicz

Protokolant:

starszy sekretarz sądowy Anita Topa

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 kwietnia 2023 roku

sprawy z powództwa Z. R. i T. D.

przeciwko TUZ Towarzystwu (...) z siedzibą w W.

o zapłatę

o r z e k a :

I.  Zasądza od pozwanego TUZ Towarzystwa (...) z siedzibą w W. na rzecz powodów Z. R. i T. D. solidarnie kwotę 984,00 zł (dziewięćset osiemdziesiąt cztery złote) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 28.09.2022r. do dnia zapłaty.

II.  Zasądza od pozwanego TUZ Towarzystwa (...) z siedzibą w W. na rzecz powodów Z. R. i T. D. solidarnie kwotę 387,00 zł (trzysta osiemdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za czas od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

III.  Nakazuje pobrać od pozwanego TUZ Towarzystwa (...) z siedzibą w W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Piszu kwotę 43,70 zł (czterdzieści trzy złote 70/100) tytułem zwrotu wydatków tymczasowo wyłożonych przez Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Z. R. i T. D. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą (...) s.c. T. D. & Z. R. wytoczyli powództwo przeciwko TUZ Towarzystwo (...) z siedzibą w W. o zapłatę kwoty 984 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 28 września 2022 roku do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu powodowie wskazali, że posiadają legitymację czynną do wystąpienia z niniejszym pozwem w związku z umową cesji wierzytelności zawartą w P. w dniu 26 sierpnia 2022 roku pomiędzy T. D. i Z. R., a A. H..

Wierzytelność będąca przedmiotem wskazanej wyżej umowy jest wynikiem szkody komunikacyjnej z dnia 8 sierpnia 2022 roku. Za sprawcę kolizji, na podstawie umowy ubezpieczenia OC, odpowiedzialność ponosi pozwany. Szkoda została zarejestrowana u pozwanego pod numerem (...).

W wyniku przedmiotowej kolizji uszkodzeniu uległ pojazd, którego właścicielką była A. H.. Ze względu na stan uszkodzeń samochód nie mógł być bezpiecznie i zgodnie z prawem eksploatowany, zaś poszkodowana nie posiadała innego samochodu, który mogłaby wykorzystywać w zastępstwie uszkodzonego auta.

W związku z powyższym poszkodowana pozbawiona możliwości korzystania z własnego pojazdu, przy jednoczesnej konieczności posiadania samochodu do codziennego użytku, między innymi w celu dojazdów do pracy, w dniu 8 sierpnia 2022 roku wynajęła od powodów pojazd zastępczy marki N. (...) o nr rejestracyjnym (...), zobowiązując się do zapłaty czynszu najmu za każdy rozpoczęty dzień najmu. Wyliczając należność za okres najmu samochodu zastępczego, powodowie przyjęli stawkę akceptowalną przez pozwanego.

W procesie likwidacji szkody pozwany zakwalifikował ją jako częściową i przedstawił kosztorys naprawy. Data kosztorysu nie pokrywała się z datą wypłaty odszkodowania.

Poszkodowana wykorzystywała samochód zastępczy od dnia 26 sierpnia 2022 roku. Wynajęty samochód użytkowany był w okresie od 8 sierpnia do 26 sierpnia 2022 roku tj. przez 19 dni. Z tytułu najmu pojazdu zastępczego powodowie wystawili obciążającą najemcę fakturę VAT na kwotę 2 337 złotych brutto.

Poszkodowana oraz powodowie ustalili, iż zaspokojenie wynikających z umowy najmu pojazdu z dnia 8 sierpnia 2022 roku nastąpi przez przewłaszczenie na rzecz powodów wierzytelności przysługującej poszkodowanej od pozwanego, jako podmiotu odpowiedzialnego z tytułu najmu ubezpieczenia OC sprawcy szkody z dnia 8 sierpnia 2022 roku.

Powodowie przedstawili pozwanemu fakturę za najem auta zastępczego wystawioną na poszkodowaną. Pozwany w piśmie z dnia 6 września 2022 roku uznał swoją odpowiedzialność z tytułu wynajęcia samochodu zastępczego do kwoty 1 353 złotych. Pozwany nie zakwestionował przyjętej przez stronę powodową stawki czynszu najmu, ograniczył jednak ilość dni, uzasadnionego według pozwanego okresu najmu pojazdu zastępczego do 11 dni tj. okresu najmu od dnia 8 sierpnia 2022 roku do dnia 18 sierpnia 2022 roku. Pozwany uznał za zasadne uwzględnienie okresu od daty wynajęcia pojazdu zastępczego do oględzin uszkodzonego pojazdu, przekazania przez TU oceny technicznej w dniu 10 sierpnia 2022 roku oraz 2 dni technologii naprawy, 2 dni wolne, 2 dni oczekiwania na części oraz 1 dzień organizacyjny.

Powodowie nie zgodzili się z decyzją pozwanego i w dniu 7 września 2022 roku wezwali pozwanego do zapłaty brakującej kwoty 984 złotych, wyznaczając 7 dniowy termin płatności, który upłynął bezskutecznie w dniu 14 września 2022 roku. Pozwany w korespondencji z dnia 7 października 2022 roku potwierdził otrzymanie wezwania do zapłaty.

W ocenie powodów nie można przyjąć, że było to zaledwie 11 dni liczonych od 8 sierpnia 2022 roku do dnia 18 sierpnia 2022 roku, obejmujących okres od daty wynajęcia pojazdu zastępczego do oględzin uszkodzonego pojazdu, przez przekazanie przez TU oceny technicznej w dniu 10 sierpnia 2022 roku oraz 2 dni technologii naprawy, 2 dni wolne, 2 dni oczekiwania na części oraz 1 dzień organizacyjny. Wskazać bowiem należy, że przesłanie kosztorysu bądź oceny technicznej nie jest równoznaczne z faktyczną wypłatą odszkodowania, zaś poszkodowana nie ma obowiązku kredytować własnych środków. Powodowie podkreślili, że rzeczywisty czas naprawy pojazdu w przeważającej większości przypadków jest dłuższy niż technologiczny czas naprawy, ponieważ może on obejmować także ewentualne oględziny pojazdu, oczekiwanie na zwolnienie stanowiska naprawczego czy zamówienie i dostarczenie potrzebnych do naprawy części. Naprawa uszkodzonego pojazdu należącego do A. H. zakończyła się później niż w dniu 18 sierpnia 2022 roku na co poszkodowana, ani strona powodowa nie miała żadnego wpływu.

W odpowiedzi na pozew pozwany TUZ Towarzystwo (...) z siedzibą w W. wniósł o oddalenie powództwa w całości.

Pozwany zakwestionował wysokość szkody w zakresie najmu pojazdu, tj. w zakresie okresu najmu zastępczego. Podniósł, że w związku ze zdarzeniem wypłacił odszkodowanie z tytułu najmu pojazdu zastępczego w wysokości 1 353 złotych brutto. Pozwany określił w postępowaniu likwidacyjnym okres najmu na 11 dni oraz stawkę dobową na poziomie 100 złotych netto.

Pozwany wskazała, że normy czasowe do naprawy uszkodzonego pojazdu marki O. (...) nr rej. (...), ustalone na podstawie kosztorysu sporządzanego przez serwis oraz faktury za naprawę wynoszą: prace blacharsko-mechaniczne – 1,5 rbg; prace lakiernicze – 5,4 rbg. Ubezpieczyciel przyjął, iż prace trwały 2 dni. W ocenie pozwanego brak jest podstaw do uznania okresu najmu w całości ze względu na niewykazanie celowości dłuższego najmu.

Pozwany wskazał, że ewentualne naliczenie odsetek może nastąpić od dnia wyrokowania.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 6 sierpnia 2022 roku w P. doszło do kolizji drogowej, w wyniku której uszkodzony został samochód osobowy marki O. (...) nr rej. (...), stanowiący własność A. H.. Sprawca zdarzenia objęty był ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów, stwierdzonym polisą wystawioną przez TUZ Towarzystwo (...) z siedzibą w W.. Szkoda została zgłoszone ubezpieczycielowi w dniu 8 sierpnia 2022 roku.

(okoliczności bezsporne)

W dniu 8 sierpnia 2022 roku pomiędzy (...) spółką cywilną, a A. H. została zwarta umowa najmu pojazdu marki N. (...) o numerach rejestracyjnych (...). (...) spółka cywilna zastosowała stawkę najmu akceptowalną przez ubezpieczyciela. Najem pojazdu trwał od 8 sierpnia 2022 roku do 26 sierpnia 2022 roku tj. 19 dni.

Na podstawie umowy cesji wierzytelności zawartej w dniu 26 sierpnia 2022 roku A. H. przelała swoją wierzytelność z tytułu prawa do zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego, jaka przysługiwała jej w związku ze szkodą komunikacyjną z dnia 6 sierpnia 2022 roku na rzecz (...) spółka cywilna.

Dnia 29 sierpnia 2022 roku (...) T. D., (...) spółka cywilna wystawiła fakturę za najem auta zastępczego w kwocie 2 337 złotych.

(okoliczności bezsporne, dowód: umowa najmu pojazdu k. 26, umowa cesji wierzytelności k. 27, faktura k. 32, faktura k. 92, oświadczenie k. 93, ocena techniczna pojazdu k. 95)

W dniu 8 sierpnia 2023 roku poszkodowana zaprowadziła uszkodzone auto do warsztatu M. M. i zleciła naprawę uszkodzonego pojazdu. (...) znajdowało się w warsztacie przez cały okres najmu. Właściciel warsztatu M. M. pismem z dnia 10 sierpnia oświadczył, że poszkodowana zostawiła swoje auto w serwisie w celu wykonania oględzin i naprawy. W dniu 10 sierpnia 2022 roku dokonano oceny technicznej pojazdu. Uszkodzony został zderzak tylny, błotnik tylny prawy, belka zderzaka tylnego oraz lampa tylna prawa.

Decyzją z dnia 12 sierpnia 2022 roku ubezpieczyciel przyznał poszkodowanej odszkodowanie za szkodę w pojeździe w kwocie 3 129,60 złotych. Decyzję tę przekazała na adres e-mail M. M. prowadzącemu usługi blacharsko-lakiernicze.

W dniu 19 sierpnia 2022 roku M. M. zwrócił się za pośrednictwem poczty elektronicznej do ubezpieczyciela o nadesłanie kosztorysu naprawy.

W dniu 22 sierpnia 2022 roku ubezpieczyciel sporządził zweryfikowany kosztorys naprawy na kwotę 6 546,64 złotych. Faktura za dokonanie naprawy została wystawiona w dniu 26 sierpnia 2022 roku. Tego samego dnia A. H. odebrała auto z warsztatu, a także zwróciła najmowany pojazd.

(dowód: faktura k. 92, oświadczenie k. 93, ocena techniczna pojazdu k. 95 akta szkody znajdujące się na płycie CD plik pdf pod nazwą O. (...), Ocena_stanu_pojazdu, kosztorys weryfikacja (...), Decyzja wypłaty (komunikacja pojazd) – rozliczenie kosztorysowe (OC) (...), (...) k. 52)

TUZ Towarzystwo (...) decyzją z dnia 6 września 2022 roku przyznało odszkodowania w łącznej wysokości 1 353 złotych brutto. Ubezpieczyciel uznał za zasadny najem przez okres 11 dniu. Okres najmu od 19 sierpnia do 26 sierpnia 2022 roku został uznany za nieuzasadniony.

Pismem z 7 września 2022 roku (...) spółka cywilna wezwała ubezpieczyciela do zapłaty pełnej kwoty odszkodowania w kwocie 2 337 złotych.

Pismem z 7 października 2022 roku ubezpieczyciel odmówił wypłaty pozostałej części odszkodowania.

(dowód: decyzja z 6.09.2022r. k. 28, wezwanie do zapłaty k. 30-31, pismo z 7.10.2022r. k. 33-34)

Poszkodowana A. H. potrzebowała auta zastępczego, z uwagi na chorą mamę, którą woziła na chemioterapię. Poszkodowana nie posiadała środków własnych, aby zlecić natychmiastową naprawę pojazdu. Z tego względu czekała na wypłatę odszkodowania.

(dowód: zeznania świadka A. H. e-protokół z 21.03.2023r. [00:08:19], [00:10:57], [00:17:03] k. 66v-67)

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 822 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Stosownie do treści art. 34 ust. 1 i art. 35 Ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2003r., Nr 124, poz. 1152) z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia bądź też utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia. Ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych jest objęta odpowiedzialność cywilna każdej osoby, która kierując pojazdem mechanicznym w okresie trwania odpowiedzialności ubezpieczeniowej, wyrządziła szkodę w związku z ruchem tego pojazdu.

W obowiązkowym ubezpieczeniu komunikacyjnym OC ma zastosowanie zasada pełnego odszkodowania wyrażona w art. 361 § 2 k.c., a ubezpieczyciel z tytułu odpowiedzialności gwarancyjnej wypłaca poszkodowanemu świadczenie pieniężne w granicach odpowiedzialności sprawczej kierowcy pojazdu mechanicznego (art. 822 § 1 k.c.).

Przesłankami odpowiedzialności odszkodowawczej są: zaistnienie zdarzenia, z którym przepis prawny łączy odpowiedzialność odszkodowawczą, powstanie szkody oraz adekwatny związek przyczynowy pomiędzy zdarzeniem i szkodą. W przypadku wystąpienia wymienionych przesłanek naprawienie szkody, przez podmiot do tego zobowiązany, powinno polegać na przywróceniu w majątku poszkodowanego stanu rzeczy naruszonego zdarzeniem wyrządzającym szkodę, nie może przewyższać jednak wysokości faktycznie poniesionej szkody.

Okoliczności kolizji drogowej zaistniałej w dniu 6 sierpnia 2022 roku, odpowiedzialność pozwanego zakładu ubezpieczeń za szkodę powstałą w wyniku tego zdarzenia, wysokość stawki najmu pojazdu za dobę, a także zasadność najmu przez poszkodowanego pojazdu zastępczego, pozostawały poza sporem. Spór koncentrował się na ustaleniu usprawiedliwionego okresu trwania umowy najmu.

Na początek należy wskazać, że oceny czy poniesienie określonych kosztów, związanych z najmem pojazdu zastępczego, mieści się w ramach szkody i normalnego związku przyczynowego, należy dokonywać zawsze na podstawie konkretnych okoliczności sprawy (por. uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 20 lutego 2002 r., V CKN 1273/00, LEX nr 55515, a także uzasadnienie uchwały 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 17 listopada 2011 r., III CZP 5/11, OSNC 2012, nr 3, poz. 28).

Pozwany uznał swą odpowiedzialność w zakresie 11 dni najmu – od 8 sierpnia 2022 roku do 18 sierpnia 2022 roku. Na uwzględniony okres składa się okres od daty wynajmu pojazdu zastępczego do oględzin uszkodzonego pojazdu, przekazania przez Towarzystwo (...) oceny technicznej w dniu 10 sierpnia oraz dwa dni technologii naprawy, 2 dni wolne, 2 dni części oraz dzień organizacyjny. Pozwany wskazał, że okres od 19 sierpnia do 26 sierpnia został uznany za niezasadny, gdyż nastąpiła zwłoka po stronie warsztatu w przesłaniu kosztorysu do Towarzystwa (...).

Podkreślić jednak należy, że decyzja o przyznaniu odszkodowania została wydana 12 sierpnia 2022 roku. Poszkodowana zwlekała z podjęciem naprawy do czasu wydania decyzji, gdyż nie posiadała własnych środków na naprawę pojazdu. Następnie M. M. – właściciel warsztatu w dniu 19 sierpnia 2022 roku zwrócił się do pozwanego o nadesłanie kosztorysu naprawy, po czym pozwany dopiero w dniu 22 sierpnia 2022 roku sporządził zweryfikowany kosztorys naprawy, a następnie w dniu 29 sierpnia 2022 roku przesłał M. M. pocztą elektroniczną zweryfikowany kosztorys i zwrócił się o nadesłanie faktury zgodnej z przedmiotową weryfikacją.

W ocenie Sądu działania podjęte z naprawą pojazdu marki O. (...) zostały podjęte w terminie uzasadnionym działaniami pozwanego. Podkreślenia wymaga również, że pozwany zweryfikował kosztorys w dniu 22 sierpnia 2022 roku, a więc już po dacie, którą uznał za ostatni dzień usprawiedliwionego najmu pojazdu. Nie sposób zgodzić się z pozwanym, iż brak jest uzasadnienia, aby w przypadku kwalifikacji szkody jako częściowej, wstrzymywać naprawę samochodu. Jak wynika chociażby z niniejszych akt, zdarza się, że ubezpieczyciel kwestionuje wysokość żądanego odszkodowania. W przypadku, gdy poszkodowana jednoznacznie wskazała, że nie posiada środków na naprawę pojazdu, trudno oczekiwać, że warsztat poniesie ryzyko nieotrzymania stosownego wynagrodzenia, w przypadku gdyby ubezpieczyciel odmówił wypłaty odszkodowania w całości.

Dopiero bowiem uzyskanie od ubezpieczyciela potwierdzenia, że akceptuje kosztorys pozwoliło warsztatowi naprawczemu dokonać naprawy pojazdu na klarownych zasadach. Pozwany natomiast zwlekał najpierw z wydaniem decyzji o wypłacie odszkodowania, a następnie z weryfikacją kosztorysu i przesłaniem zweryfikowanego kosztorysu do warsztatu. W tym stanie rzeczy stwierdzić należy, że poszkodowana miała prawo najmować pojazd zastępczy przez okres 19 dni. Poszkodowana A. H. nie naruszyła obowiązku poszkodowanego podejmowania czynności zmierzających do zapobieżenia zwiększaniu rozmiaru szkody (art. 826 § 1 k.c.). Poszkodowana zwróciła bowiem najmowany pojazd w tym samym dniu, w którym odebrała swój pojazd z warsztatu.

Wobec powyższego Sąd uznał, że korzystanie przez poszkodowaną z pojazdu zastępczego w okresie od 8 sierpnia 2022 roku do 26 sierpnia 2022 roku, tj. przez 19 dni, było celowe i ekonomicznie uzasadnione.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie powołanych przepisów oraz art. 481 § 1 i 2 k.c., Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powodów kwotę dochodzoną pozwem wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 28 września 2022 roku do dnia zapłaty.

Powodowie przekazali pozwanemu fakturę za najem pojazdu zastępczego w dniu 29 sierpnia 2022 roku w formie elektronicznej (akta szkody zapisane na płycie CD (...), Faktura A. H. k. 52), dlatego żądanie pozwu zasądzenia odsetek od dnia następnego po upływie 30 dni od dnia doręczenia pozwanemu przedmiotowej faktur, zdaniem Sądu uznać należy za zasadne.

O kosztach procesu Sąd rozstrzygnął w oparciu o przepisy § 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. poz. 1800 z późn. zm.) oraz art. 98 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. W tym przypadku jest to kwota 270 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, kwota 17 zł tytułem zwrotu opłaty od udzielonego pełnomocnictwa oraz kwota 100 zł tytułem zwrotu opłaty sądowej od pozwu, łącznie 387 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za czas od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

Mając na uwadze wynik postępowania, na podstawie art. 83 ust. 2 w zw. z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1125 z późn. zm.) Sąd nakazał pobrać od pozwanej TUZ Towarzystwa (...) na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Piszu kwotę 43,70 złotych tytułem zwrotu wydatków pokrytych tymczasowo ze środków Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Piszu.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Anita Topa
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Piszu
Osoba, która wytworzyła informację:  sędzia Magdalena Łukaszewicz
Data wytworzenia informacji: