Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Piszu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 stycznia 2018 r.

Sąd Rejonowy w Piszu I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący:	SSR Magdalena Łukaszewicz
Protokolant:	starszy sekretarz sądowy Anita Topa

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 stycznia 2018 r. w Piszu

sprawy z powództwa C. (...) Towarzystwa (...) z siedzibą w P.

przeciwko L. A.

o zapłatę

o r z e k a :

I.  Zasądza od pozwanej L. A. (uprzednio Z.) na rzecz powoda C. (...) Towarzystwa (...) z siedzibą w P. kwotę 856,75 zł (osiemset pięćdziesiąt sześć złotych 75/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 07.07.2016 r. do dnia zapłaty.

II.  Zasądza od pozwanej L. A. (uprzednio Z.) na rzecz powoda C. (...) Towarzystwa (...) z siedzibą w P. kwotę 424 zł (czterysta dwadzieścia cztery złote) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 590/17 upr

UZASADNIENIE

W dniu 7 lipca 2016 roku C. (...) Towarzystwo (...) z siedzibą w P. wytoczyło przed Sądem Rejonowym Lublin-Zachód w Lublinie powództwo przeciwko L. A. o zapłatę kwoty 856,75 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że strony łączyła umowa ubezpieczenia nr (...) z dnia 16 września 2015 roku, obejmująca ubezpieczenie auto casco, ubezpieczenie assisatnce samochodowe oraz ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków kierowcy i pasażerów. Zgodnie z umową pozwana zobowiązała się do opłacania rat składki w zamian za ochronę udzieloną w zakresie ryzyka objętego przedmiotową umową ubezpieczenia. Pozwana nie uiściła w terminie wymagalnej raty składki, co spowodowało natychmiastową wymagalność wszystkich pozostałych rat składki. Powód zawiadomił pozwaną o powyższym fakcie oraz wezwaniem z 22 czerwca 2016 roku wezwał pozwaną do zapłaty nieuregulowanej należności. Na dzień wniesienia pozwu wysokość zadłużenia pozwanej wynosi 856,75 zł i obejmuje:

- kwotę 811,00 zł tytułem należności głównej,

- kwotę 45,75 zł tytułem skapitalizowanych odsetek za opóźnienie naliczonych za okres od dnia 01.10.2015r. do dnia poprzedzającego wniesienie pozwu, to jest do dnia 06.07.2016r.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z 8 września 2016 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie nakazał pozwanej zapłacić na rzecz powoda całość dochodzonego roszczenia wraz z kosztami postępowania. (k. 5)

Pozwana L. A. wniosła sprzeciw od wydanego nakazu zapłaty zaskarżając go w całości. W uzasadnieniu nie uznała roszczeń pozwu zarówno co do wysokości jak i co do samej zasady. Z ostrożności procesowej podniosła zarzut nieistnienia zobowiązania i zarzut przedawnienia roszczenia. (k. 8)

Wobec skutecznego wniesienia sprzeciwu przez pozwanego i utraty przez nakaz zapłaty mocy w całości, Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie postanowieniem z 12 grudnia 2016 roku przekazał niniejszą sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Piszu.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 16 września 2015 roku pomiędzy C. (...) Towarzystwem (...) z siedzibą w P. a L. Z. (obecne nazwisko A.) zawarta została umowa ubezpieczenia, stwierdzona polisą o numerze (...), w zakresie ubezpieczenia auto casco, ubezpieczenia auto assisatnce oraz ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków kierowcy i pasażerów, dotycząca samochodu osobowego marki R. (...), rok produkcji 2011, o numerze rejestracyjnym (...). Umowa została zawarta na okres od 16 września 2015 roku do 15 września 2017 roku.

Zgodnie z punktem VIII i IX umowy, łączna składka w wysokości 811 złotych miała zostać uiszczona jednorazowo w terminie do 30 września 2015 roku.

L. Z. nie uiściła składki w umówionym terminie.

Pismem z 22 czerwca 2016 roku ubezpieczyciel zawiadomił L. Z. o stanie zadłużenia i wezwał do zapłaty wymagalnego roszczenia w terminie do 30 czerwca 2016 roku pod rygorem wystąpienia na drogę sądową. Zakreślony termin upłynął bezskutecznie.

Na dzień wniesienia pozwu zadłużenie L. A. z tytułu opisanej wyżej umowy ubezpieczenia wynosi 856,75 złotych i obejmuje:

- kwotę 811,00 zł tytułem nieuiszczonej składki,

- kwotę 45,75 zł tytułem skapitalizowanych odsetek za opóźnienie naliczonych za okres od dnia 01.10.2015r. do dnia 06.07.2016r.

(dowód: umowa ubezpieczenia k. 40-42; wezwanie do zapłaty k. 38; specyfikacja zadłużenia k. 39)

Sąd zważył, co następuje:

Roszczenie powódki jest zasadne i podlega uwzględnieniu.

Zgodnie z art. 805 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Natomiast w myśl art. 481 § 1 k.c. jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Pozwana podniosła zarzut nieistnienia roszczenia oraz zarzut przedawnienia roszczenia.

W zakresie pierwszego zarzutu pozwanej wskazać należy na przepis art. 6 k.c. , zgodnie z którym ten, kto wywodzi z faktu skutki prawne powinien fakt ten udowodnić. Pozwana oprócz bardzo lakonicznego sformułowania zarzutu, nie przedstawiła żadnych dowodów na jego poparcie.

Tymczasem powód przedłożył umowę ubezpieczenia z 16 września 2015 roku, wezwanie do zapłaty skierowane do pozwanej oraz tabelę obrazującą historię długu, czemu pozwana nie przeciwstawiła żadnych dowodów, co oznacza przyjęcie twierdzeń i dowodów powoda.

W zakresie zarzutu dotyczącego przedawnienia roszczenia należy wskazać na treść art. 819 § 1 k.c. zgodnie z którym roszczenia z umowy ubezpieczenia przedawniają się z upływem lat trzech. Roszczenie powoda stało się wymagalne 30 września 2015 roku, natomiast pozew w przedmiotowej sprawie został wniesiony 7 lipca 2016 roku, a zatem przed upływem 3-letniego terminu przewidzianego w powołanym przepisie.

Reasumując, powód wykazał swą wierzytelność, tak co do zasady, jak i wysokości, natomiast pozwana ograniczyła się do kwestionowania stanowiska powoda na potwierdzenie czego nie przedstawiła żadnych dowodów, ani nawet konkretnych argumentów. Roszczenie powoda nie uległo przedawnieniu.

Uznając zatem żądanie pozwu za udowodnione i słuszne, na podstawie art. 805 § 1 k.c., umowy ubezpieczenia z 16 września 2015 roku oraz art. 481 k.c. zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 856,75 złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 7 lipca 2016 roku do dnia zapłaty.

Zważywszy na wynik procesu, Sąd w oparciu o przepisy art. 98 k.p.c. oraz § 2 pkt 2) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015 r. poz. 1804), zasądził od pozwanej L. A. na rzecz powoda kwotę 424,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 30 zł tytułem zwrotu opłaty sądowej od pozwu, 34 zł tytułem zwrotu opłaty od udzielonych pełnomocnictw i kwotę 360 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.