Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Piszu

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 sierpnia 2018 r.

Sąd Rejonowy w Piszu I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący:	SSR Anny Lisowskiej
Protokolant:	sekr. sąd. Judyta Masłowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 lipca 2018 r. w P.

sprawy z powództwa K. K.

przeciwko U. Niestandaryzowanemu Sekurytyzacyjnemu Funduszowi Inwestycyjnemu Zamkniętemu z siedzibą w W.

o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego

o r z e k a

Powództwo oddala.

Sygn. akt I C 799/17

UZASADNIENIE

K. K. wytoczył powództwo przeciwko U. Niestandaryzowanemu Sekurytyzacyjnemu Funduszowi Inwestycyjnemu Zamkniętemu w W. o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego w postaci prawomocnego nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego w Piszu z dnia 27 stycznia 2015 roku wydanego w sprawie I Nc 169/15, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności z dnia 18 maja 2015 roku.

W uzasadnieniu pozwu powód podniósł zarzut przedawnienia roszczenia stwierdzonego opisanym wyżej tytułem egzekucyjnym.

Pozwany U. Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W., mimo należytego powiadomienia go o terminie, nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę, nie złożył żadnych wyjaśnień i nie żądał przeprowadzenia rozprawy w swojej nieobecności.

Sąd ustalił, co następuje:

Sąd Rejonowy w Piszu nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 27 stycznia 2015 roku wydanym w sprawie I Nc 169/15 z powództwa U. Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w W. przeciwko K. K., nakazał pozwanemu aby zapłacił w ciągu dwóch tygodni na rzecz powoda kwotę 1 356,50 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 16.01.2015r. do dnia zapłaty oraz kwotę 204,50 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

W dniu 18 maja 2015 roku powyższy tytuł egzekucyjny został zaopatrzony w klauzulę wykonalności.

W dniu 8 czerwca 2015 roku wierzyciel U. Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. wystąpił do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Piszu W. M. z wnioskiem o wszczęcie egzekucji przeciwko K. K. na podstawie opisanego wyżej tytułu wykonawczego. Sprawa ta została zarejestrowana pod sygnaturą akt Km 810/15.

Sąd Rejonowy w Piszu postanowieniem wydanym 12 września 2017 roku w przedmiotowej sprawie I C 799/17 z powództwa K. K. przeciwko U. Niestandaryzowanemu Sekurytyzacyjnemu Funduszowi Inwestycyjnemu Zamkniętemu w W. o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego, udzielił zabezpieczenia roszczenia K. K. w ten sposób, że zawiesił postępowanie egzekucyjne w sprawie Km 810/15.

(dowód: nakaz zapłaty z 27.01.2015r. k. 16 akt sprawy I Nc 169/15 Sądu Rejonowego w Piszu; tytuł wykonawczy k. 2 i postanowienie o zawieszeniu postępowania egzekucyjnego k. 18 akt postępowania egzekucyjnego Km 810/15)

Sąd zważył, co następuje:

Ponieważ pozwany nie złożył odpowiedzi na pozew i nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę, Sąd stosownie do treści art. 339 § 1 k.p.c. zobligowany był do wydania w przedmiotowej sprawie wyroku zaocznego.

Zgodnie z treścią art. 339 § 2 k.p.c., w wypadku wydania przez Sąd wyroku zaocznego, przyjmuje się za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa.

Utrwalony w judykaturze i niekwestionowany w nauce jest pogląd, że przyjęcie za prawdziwe twierdzeń powoda dotyczy wyłącznie okoliczności faktycznych i nie zwalnia sądu orzekającego od obowiązku rozważenia, czy oświadczenia te uzasadniają należycie i w całości żądania pozwu i czy uwzględnienie tych żądań nie narusza obowiązujących przepisów. Sąd nie jest zatem zwolniony z obowiązku dokonania prawidłowej oceny materialnoprawnej zasadności żądania pozwu opartego na tych twierdzeniach (vide: orzeczenie Sądu Najwyższego z 29.05.1958r. w sprawie I CR 969/57, OSNC 1960, nr 1, poz. 14; wyroki Sądu Najwyższego: z 15.09.1967r. w sprawie III CRN 175/67, z 15.03.1996r. w sprawie I CRN 26/96, z 06.06.1997r. w sprawie I CKU 87/97, z 31.03.1999r. w sprawie I CKU 176/97). Jeżeli zatem w świetle przytoczonych przez powoda okoliczności brak jest podstaw do uwzględnienia żądania pozwu, sąd wyrokiem zaocznym oddala powództwo.

W ocenie Sądu, twierdzenia strony powodowej o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie budzą uzasadnione wątpliwości.

Podstawę prawną roszczenia powoda stanowi przepis art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c., zgodnie z którym dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane (…).

Przepis powyższy stwarza podstawę do zwalczania tytułu wykonawczego w przypadku, gdy już po powstaniu tytułu egzekucyjnego zaszły zdarzenia prowadzące do wygaśnięcia zobowiązania lub wskutek których zobowiązanie nie może być egzekwowane. W oparciu o regulacje materialnoprawne w literaturze rozróżnia się zdarzenia zależne od woli stron (np. spełnienie świadczenia, potrącenie) oraz niezależne od woli stron (m.in. przedawnienie roszczenia, niemożność świadczenia wskutek okoliczności, za które dłużnik nie odpowiada).

Powództwo opozycyjne jest środkiem merytorycznej obrony przed egzekucją. Konieczność podjęcia obrony na tej drodze pozostaje w związku z zasadą wyrażoną w art. 804 k.p.c., który zakazuje organowi egzekucyjnemu badania zasadności i wymagalności obowiązku objętego tytułem wykonawczym.

Powód w uzasadnieniu swego żądania podniósł zarzut przedawnienia roszczenia stwierdzonego przedmiotowym tytułem egzekucyjnym.

Zważywszy na treść przepisów kodeksu cywilnego regulujących przedawnienie roszczeń, stwierdzić należy, iż podniesiony przez powoda zarzut przedawnienia jest bezzasadny.

Zgodnie z art. 117 §1 k.c. roszczenia majątkowe ulegają przedawnieniu. W myśl art. 118 k.c. w brzemieniu obowiązującym od dnia 9 lipca 2018r., termin przedawnienia wynosi sześć lat, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – trzy lata. Jednakże koniec terminu przedawnienia przypada na ostatni dzień roku kalendarzowego, chyba że termin przedawnienia jest krótszy niż dwa lata.

Jednakże zgodnie z art. 125§1 k.c. , informacje o jednostce

orzeczenia sądów

roszczenie stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu lub innego organu powołanego do rozpoznawania spraw danego rodzaju albo orzeczeniem sądu polubownego, jak również roszczenie stwierdzone ugodą zawartą przed sądem albo sądem polubownym albo ugodą zawartą przed mediatorem i zatwierdzoną przez sąd przedawnia się z upływem sześciu lat. Jeżeli stwierdzone w ten sposób roszczenie obejmuje świadczenia okresowe, roszczenie o świadczenie okresowe należne w przyszłości przedawnia się z upływem trzech lat.

Stosownie do treści art. 123 § 1 pkt 1 k.c. bieg przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia.

Mając na uwadze powyższe należy zauważyć, iż w przedmiotowej sprawie doszło do przerwania biegu terminu przedawnienia roszczenia na skutek podjęcia przez wierzyciela – U. Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. – czynności przed Sądem i Komornikiem zmierzających do wyegzekwowania roszczenia stwierdzonego przedmiotowym tytułem egzekucyjnym. Czynnością taką było złożenie do Sądu wniosku o nadanie klauzuli wykonalności oraz, po uzyskaniu klauzuli wykonalności, złożenie do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Piszu wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego. Tymczasem zgodnie z art. 124 § l k.c. po każdym przerwaniu przedawnienia biegnie ono na nowo. W razie przerwania przedawnienia przez czynność w postępowaniu przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym albo przez wszczęcie mediacji, przedawnienie nie biegnie na nowo, dopóki postępowanie to nie zostanie zakończone. (art. 124 § 2 k.c.).

Mając na uwadze powyższe, ustalając, iż roszczenie U. Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w W. względem K. K. wynikające z przedmiotowego tytułu egzekucyjnego nie uległo przedawnieniu, Sąd stwierdził, iż w niniejszej sprawie nie zachodzą przesłanki z art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c., czego konsekwencją jest oddalenie powództwa.