Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Piszu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 grudnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Piszu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:	SSR Mariusz Popławski
Protokolant:	st. sekr. sądowy Rafał Gryglik

przy udziale Prokuratora: ----------------------

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 16 października 2017r., 29 listopada 2017r. i 13 grudnia 2017r. sprawy:

A. P. s. S. i Z. z domu K. ur. (...) w O.

oskarżonego o to, że:

I.  w dniu 11 lipca 2017r. około godz. 17.30 w miejscowości O., okręgu (...), podczas i w związku z pełnieniem czynności i obowiązków służbowych przez funkcjonariuszy Policji sierż. sztab. P. J. i sierż. P. F. wypowiadał wobec nich groźby bezprawne pozbawienia życia oraz znieważył słowami powszechnie uznanymi za obelżywe, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności będąc uprzednio skazanym za umyślne przestępstwo podobne

tj. o czyn z art. 224 § 1 kk w zb. z art. 226 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

II.  w dniu 11.07.2017r. około godz. 17.30 w miejscowości O., okręgu (...), wypowiadał słowa groźby pozbawienia życia i spalenia dobytku wobec Z. i A. J., przy czym groźba ta wzbudziła w nich uzasadnioną obawę, że będzie spełniona, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności będąc uprzednio skazanym za umyślne przestępstwo podobne

tj. o czyn z art. 190 § 1 kk w zw. z art.64 § 1 kk

I.  Oskarżonego A. P. w ramach czynu zarzuconego mu jako pierwszy uznaje za winnego tego , że w dniu 11 lipca 2017 r w miejscowości O. znieważył funkcjonariuszy Policji P. J. i P. F. podczas i w związku z pełnieniem przez nich obowiązków służbowych w ten sposób, że wyzywał ich słowami powszechnie uznanymi za obelżywe i czyn ten kwalifikuje go jako występek z art. 226 § 1 kk i za to na tej podstawie wymierza mu karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności.

II.  Oskarżonego A. P. w ramach czynu zarzuconego mu jako pierwszy uznaje za winnego tego, że w dniu 11 lipca 2017 r w miejscowości O. usiłował wywrzeć wpływ na czynności urzędowe Policji w trakcie podjętej przez funkcjonariuszy P. J. i P. F. interwencji w ten sposób, że wypowiadał groźby pozbawienia życia funkcjonariuszy oraz ich rodzin , jednakże zamierzonego skutku nie osiągnął z uwagi na postawę funkcjonariuszy przy czym czynu tego dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia kary pozbawienia wolności w wymiarze ponad 6 miesięcy orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne i czyn ten kwalifikuje jako występek z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 224 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i za to na podstawie art.14 § 1 kk w zw. z art.224 § 1 kk wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

III.  Oskarżonego A. P. uznaje za winnego popełnienia czynu zarzuconego mu jako drugi, który kwalifikuje jako występek z art. 190 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i za to na podstawie art. 190 § 1 kk wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

IV.  Na podstawie art. 85 § 1 kk, art. 86 § 1 kk łączy orzeczone wobec oskarżonego A. P. kary pozbawienia wolności i orzeka karę łączną roku pozbawienia wolności.

V.  Na podstawie art. 46 § 2 kk orzeka wobec oskarżonego A. P. nawiązki w kwotach po 100 (sto) złotych na rzecz pokrzywdzonych P. J. i P. F..

VI.  Na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej wobec oskarżonego A. P. kary łącznej pozbawienia wolności zalicza okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 11 lipca 2017r. godz. 17.55.

VII.  Na podstawie § 17 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 pkt 3 oraz § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03 października 2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016 roku poz. 1714) zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. T. T. kwotę 768 zł (siedemset sześćdziesiąt osiem) złotych powiększoną o należny podatek VAT tytułem opłaty za wykonywaną z urzędu obronę oskarżonego.

VIII.  Na podstawie art. 624 § 1 kpk i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz. Nr 49 poz. 223 z 1983 z późn. zm.) zwalnia oskarżonego A. P. od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych, przejmując je w całości na rachunek Skarbu Państwa.