Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Piszu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 listopada 2021r.

Sąd Rejonowy w Piszu I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Anna Gajewska

Protokolant: sekretarz sądowy Agnieszka Zuzga

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 listopada 2021r.

sprawy z powództwa A. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P.

przeciwko M. S. (1)

o zapłatę

o r z e k a

I.  Oddala powództwo.

II.  Zasądza od powoda A. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. na rzecz pozwanej M. S. (1) kwotę 1 093,91 zł (jeden tysiąc dziewięćdziesiąt trzy złote 91/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi za czas od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

Sygn. akt I C 153/21 upr

UZASADNIENIE

A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością wytoczyła powództwo przeciwko M. S. (1) o zapłatę kwoty 3 820,30 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu wskazała, że na skutek rejestracji przez pozwaną 5 lipca 2009 roku o godzinie 15:02:41 Konta Zwykłego o nazwie „marzena_sz2” powódka i pozwana zawarli umowę. Pozwana prowadziła w ramach swojego konta sprzedaż towarów na platformie. Zgodnie z regulaminem dokonanie sprzedaży towaru spowodowało naliczenie po stronie użytkownika (pozwanej) opłaty w postaci prowizji od zawarcia umowy sprzedaży.

Powódka wskazała, że użytkownik w ramach swojego konta na bieżąco widzi sumę opłat należnych powodowi od danego użytkownika w związku z korzystaniem z platformy. Powódka udostępnia użytkownikom szereg kanałów komunikacji umożliwiających wniesienie ewentualnych wątpliwości związanych z opłatami. Powódka podkreśliła, że pozwana była świadoma wysokości należnych opłat i nie kwestionowała ich.

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym z dnia 25 marca 2021 roku w sprawie I Nc 101/21 Sąd Rejonowym w Piszu zasądził na rzecz powódki od pozwanej całość dochodzonego roszczenia wraz z kosztami postępowania.

Pozwana M. S. (1) w terminie wniosła sprzeciw od nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości i wniosła o oddalenie powództwa w całości.

W uzasadnieniu wskazała, że jest zaskoczona przedmiotowym powództwem, gdyż nigdy nie miała żadnego konta na Allegro, nie otrzymała od Allegro żadnej korespondencji, czy też wezwania do zapłaty. Wskazała, że w 2009 roku, kiedy to miało być założone konto, nie posiadała komputera. Pozwana nie korzysta z poczty e-mail, ponieważ się na tym nie zna.

Wobec powyższego zaprzeczyła, aby była zobowiązana do zapłaty i odmówiła spełnienia roszczenia.

Pozwana wskazała, że powódka nie przedłożyła żadnych dokumentów potwierdzających legitymację bierną pozwanej, do których można byłoby się odnieść. W ocenie pozwanej powódka nie przedstawiła żadnego dowodu, że to właśnie z pozwaną zawarła umowę o świadczeniu usług elektronicznych.

Pozwana zaprzeczyła, że była świadoma wysokości należnych opłat i ich nie kwestionowała. Wskazała, że nigdy wcześniej nie była informowana o zobowiązaniu, czy wzywana do zapłaty.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 5 lipca 2009 roku na portalu A. zostało zarejestrowane konto o nazwie marzena_sz2. Do rejestracji konta doszło na podstawie danych: M. S. (1), adres Pocztowa 11, (...)-(...) B., adres e-mail (...) nr telefonu +48 510 994 610.

(dowód: wydruk rejestracji k. 52)

Aby zarejestrować konto w serwisie (...) należy w formularzu rejestracji podać swoje dane osobowe (imię, nazwisko, adres, adres e-mail, nr telefonu). Następnie należy potwierdzić rejestrację za pomocą linku, który automatycznie przesyłany jest na podany adres e-mail. W tym wypadku na adres (...) Aby w pełni aktywować konto i mieć możliwość dokonywania sprzedaży, należało w ustawieniach konta wpisać kod aktywacyjny, który zostaje przesłany drogą pocztową na wskazany w ustawieniach adres. Była to przesyłka nierejestrowana.

Na wskazanym koncie do numeru (...) przypisane są zamówienia kierowane na adres M. S. (1), a także M. S. (2) oraz M. L..

(dowód: zeznania J. K. k. 83, 91)

M. S. (1) nie ma założonej skrzynki e-mail na żadnej stronie intrnetowej. M. S. (2) to córka M. S. (1), natomiast M. L. jest jej zięciem. M. S. (1) nie utrzymuje kontaktu z córką i zięciem od 10-11 lat. W 2009 roku pod adresem ul. (...), (...)-(...) B. mieszkało pięć osób – M. S. (1), jej mąż i trzy córki, w tym M. S. (2).

(dowód: zeznania pozwanej M. S. (1) k. 107v)

Osobą płacącą prowizje na serwisie (...) na koncie marzena_sz2 w 2018 roku była M. S. (2).

(dowód: wydruki transakcji k. 110-114)

Sąd zważył, co następuje:

W każdej sprawie cywilnej Sąd bada między innymi czy strony mają legitymację procesową.

O istnieniu czy też braku legitymacji procesowej decyduje prawo materialne związane z konkretną sytuacją będącą przedmiotem sporu między stronami. Strona ma legitymację procesową wówczas, gdy na podstawie przepisów prawa materialnego jest uprawniona do występowania w określonym procesie cywilnym w charakterze powoda (legitymacja czynna) lub pozwanego (legitymacja bierna), to jest gdy z wiążącego strony procesu stosunku prawnego wynika zarówno uprawnienie powoda do zgłoszenia konkretnego żądania, jak również obowiązek pozwanego do jego spełnienia. Dlatego też fakty, z których wywodzone jest dochodzone roszczenie (tworzące prawo podmiotowe), powinien co do zasady dowieść powód.

Legitymacja procesowa jest jedną z przesłanek materialnych, czyli okoliczności stanowiących w świetle norm prawa materialnego warunki poszukiwania ochrony prawnej na drodze sądowej. Sąd dokonuje oceny jej istnienia w chwili orzekania co do istoty sprawy (wyrokowania), a brak legitymacji procesowej – czynnej bądź biernej – prowadzi do oddalenia powództwa.

Zgodnie z treścią przepisów art. 232 k.p.c. i art. 6 k.p.c. in fine to strony mają obowiązek wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Sąd może dopuścić dowód z urzędu, ale nie ma takiego obowiązku. Jest to wyrazem zasady, iż to strony powinny być zainteresowane wynikiem postępowania oraz że to strony dysponują przedmiotem postępowania m.in. poprzez powoływanie i przedstawianie Sądowi wybranych przez siebie dowodów. W niniejszej sprawie powód całkowicie zignorował obowiązek nałożony przez cytowane przepisy. Samo zaprzeczenie okolicznościom dokonane przez stronę procesową wywołuje ten tylko skutek, że istotne dla rozstrzygnięcia sprawy stają się sporne i muszą być udowodnione. W razie ich nie udowodnienia sąd oceni je na niekorzyść strony, na której spoczywał ciężar dowodu, chyba że miał możność przekonać się o prawdziwości tych twierdzeń na innej podstawie.

Powódka, pomimo korzystania z pomocy profesjonalnego pełnomocnika, nie podołała powyższemu obowiązkowi – nie zaoferowała żadnych środków dowodowych, z których wynikałoby, iż to pozwana założyła konto, a także, że jest odpowiedzialna za powstanie na nim zaległości.

W niniejszej sprawie pozwana konsekwentnie zaprzeczała, że założyła konto na serwisie (...). Wskazywała, że nie posiada adresu e-mail, a komputer posiada dopiero od 3 lat. Pozwana zaprzeczyła również, aby kiedykolwiek posługiwała się którymkolwiek z wymienionych numerów telefonów wskazywanych przez powódkę. Natomiast powódka nie wykazała w żaden sposób, że to właśnie pozwana założyła konto. Co prawda, w serwisie widnieją dane pozwanej, jednakże powódka nie udowodniła, że wysłała pozwanej kod aktywacyjny czy też wezwanie do zapłaty, a pozwana temu zaprzeczała. Nie wykazała zatem, że pozwana miała chociażby świadomość tego, że konto istnieje. Powódka ograniczyła się w tym zakresie jedynie do gołosłownych twierdzeń. Z materiału dowodowego nie wynika, że konto w serwisie faktycznie zostało założone przez pozwaną. Należy zauważyć, że opłaty za prowizję w 2018 roku dokonywała M. S. (2). W ocenie Sądu możliwe jest zatem, że córka pozwanej posiada wiedzę na temat przedmiotowego konta i związanych z nim opłat, jednakże powódka zignorowała możliwość wniesienia wniosku dowodowego z zeznań M. S. (2). Wskazać należy, iż sam fakt, że pozwana nie zgłosiła sprawy organom ścigania, nie może świadczyć o tym, że konto zostało przez nią założone.

Należy podkreślić, że posiadanie przez strony legitymacji czynnej i biernej w procesie jest przesłanką zasadniczą, od której istnienia uzależniona jest możliwość uwzględnienia powództwa, a jej brak, zarówno w postaci czynnej jak i biernej, prowadzi do wydania wyroku oddalającego powództwo. Wskazać należy, że legitymacja procesowa to uprawnienie do poszukiwania ochrony prawnej w konkretnej sprawie. Legitymację bierną należy wiązać z osobą pozwanego w procesie. Legitymacja bierna uzasadnia występowanie w procesie w charakterze pozwanego. Legitymacja procesowa to zatem uprawnienie konkretnego podmiotu (legitymacja czynna) do występowania z konkretnym roszczeniem przeciwko innemu oznaczonemu podmiotowi (legitymacja bierna) wypływająca z prawa materialnego. Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 12 grudnia 2012 r., w sprawie III CZP 83/12 wskazał, że legitymacja materialna, a więc posiadanie prawa podmiotowego lub interesu prawnego do wytoczenia powództwa stanowi przesłankę materialną powództwa, a jej brak stoi na przeszkodzie udzieleniu ochrony prawnej. Brak legitymacji materialnej (czynnej lub biernej) skutkuje co do zasady oddaleniem powództwa. W sytuacji, gdy legitymacja materialna i procesowa zespalają się, oddalenie powództwa następuje w istocie z braku legitymacji materialnej, którego rezultatem jest także brak legitymacji procesowej, będący wtórną przyczyną oddalenia powództwa. Legitymacja procesowa jest zawsze powiązana z normami prawa materialnego.

Wobec tego, iż po stronie M. S. (1) uprawnienie do występowania w niniejszym procesie w charakterze pozwanej jest nieudowodnione, powództwo należało oddalić.

O kosztach procesu Sąd rozstrzygnął w oparciu o przepis § 2 pkt 3) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015 r., poz. 1804 ze zm.) oraz art. 98 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. W tym przypadku jest to kwota 900 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego oraz kwota 1 093,91 zł tytułem zwrotu kosztów przejazdu pełnomocnika do sądu.