Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Piszu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 września 2019 r.

Sąd Rejonowy w Piszu I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący:	Sędzia Anna Lisowska
Protokolant:	sekr. sąd. Judyta Masłowska

po rozpoznaniu w dniu 12 września 2019 r. w Piszu

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.

przeciwko U. Z.

o zapłatę

o r z e k a :

I.  Powództwo oddala.

II.  Zasądza od powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. na rzecz pozwanej U. Z. kwotę 917 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 293/19

UZASADNIENIE

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. w dniu 1 lutego 2019 roku wytoczyła powództwo przeciwko U. Z. o zapłatę kwoty 4 841,10 złotych wraz z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie liczonymi od kwoty 4 485,60 złotych od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 355,50 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Nadto powódka wniosła o zasądzenie na jej rzecz od pozwanej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że w dniu 2 maja 2018 roku pozwana zawarła z powódką umowę pożyczki przy wykorzystaniu środków porozumiewania się na odległość, zgodnie z ustawą z dnia 12 maja 2011 roku o kredycie konsumenckim. Na podstawie tejże umowy pozwanej została udzielona pożyczka w zawnioskowanej przez pozwaną kwocie 7 500 złotych. Umowa zawierała wszystkie wymagane ustawą elementy, w szczególności zasady i termin spłaty pożyczki, wysokość oprocentowania, informację o kosztach, które pozwana zobowiązana będzie ponieść w przypadku braku płatności. Pożyczkodawca zastrzegł sobie możliwość naliczenia odsetek za czas opóźnienia w wysokości równej dwukrotności sumy stopy referencyjnej NBP i 5,5 punktów procentowych (odsetki maksymalne za opóźnienie). Pomimo wezwań do zapłaty w formie wiadomości e-mail oraz SMS, pozwana nie dokonała spłaty przedmiotowego zadłużenia.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym wydanym w niniejszej sprawie 22 lutego 2019 roku, Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie nakazał pozwanej zapłacić na rzecz powódki całość dochodzonego roszczenia wraz z kosztami postępowania. (k. 6)

Pozwana U. Z. w przepisanym terminie wniosła sprzeciw od wydanego nakazu zapłaty zaskarżając go w całości. W uzasadnieniu zakwestionowała roszczenie powódki tak co do zasady, jak i wysokości. Zaprzeczyła wszelkim twierdzeniom powódki, zakwestionowała istnienie legitymacji procesowej po stronie powódki i z ostrożności procesowej podniosła zarzut przedawnienia roszczenia. Nadto pozwana wniosła o zasądzenie na jej rzecz od powódki kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych. Wobec skutecznego wniesienia sprzeciwu przez pozwaną i utraty przez nakaz zapłaty mocy w całości, Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie postanowieniem z 28 marca 2019 roku przekazał niniejszą sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Piszu, jako sądowi właściwości ogólnej strony pozwanej.

Pismem procesowym z 11 kwietnia 2019 roku, wniesionym do Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie, powódka zastąpiona przez profesjonalnego pełnomocnika cofnęła pozew w przedmiotowej sprawie bez zrzeczenia się roszczenia. Pismo to starszy referendarz sądowy zarządził pozostawić do rozpoznania sądowi właściwości ogólnej strony pozwanej.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Z uwagi na skuteczne cofnięcie pozwu przez stronę powodową, postępowanie w przedmiotowej sprawie należało w oparciu o przepis art. 355 k.p.c. umorzyć i na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. oraz § 2 pkt 3) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015 r., poz. 1800 ze zm.) zasądzić od powódki na rzecz pozwanej kwotę 917 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Natomiast omyłkowo Sąd, po uzupełnieniu przez pełnomocnika powódki stosownie do treści art. 505 ³⁷ § 1 k.p.c. braków formalnych pozwu, skierował sprawę na rozprawę i wyrokiem z 13 września 2019 roku oddalił powództwo oraz zasądził od powódki na rzecz pozwanej kwotę 917 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Powodem powyższego rozstrzygnięcia było nieudowodnienie roszczenia przez stronę powodową. Powódka nie przedłożyła bowiem Sądowi żadnych dokumentów potwierdzających zasadność jej roszczenia, to jest dokumentów, które potwierdzałyby, że strony łączyła powołana w pozwie umowa pożyczki z której warunków pozwana się nie wywiązała, jak i dowodów na podjęcie wobec pozwanej działań windykacyjnych przed złożeniem pozwu, a pełnomocnik ograniczył się jedynie do złożenia pozwu i wykazania swojego umocowania, co uniemożliwiło poczynienie przez Sąd ustaleń co do treści ewentualnej umowy zawartej przez pozwaną, ustalenia daty początkowej odsetek, wysokości odsetek oraz charakteru roszczeń i ich wymagalności. O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 kpc.