I C 517/23 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Piszu z 2024-09-25
Sygn. akt I C 517/23
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 25 września 2024 r.
Sąd Rejonowy w Piszu I Wydział Cywilny w składzie:
Przewodniczący: |
sędzia Anna Gajewska |
Protokolant: sekretarz sądowy Agnieszka Zuzga
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 września 2024 r. w P.
sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O.
przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W.
o zapłatę
o r z e k a
I. Zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O. kwotę 4 431,70 zł (cztery tysiące czterysta trzydzieści jeden złotych 70/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 18.11.2022r. do dnia zapłaty.
II. Oddala powództwo w pozostałym zakresie.
III. Zasądza od powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O. na rzecz pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 1 237,83 zł (jeden tysiąc dwieście trzydzieści siedem złotych 83/100), tytułem zwrotu kosztów postępowania wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi za czas od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.
IV. Nakazuje zwrócić pozwanemu (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 444,00 zł (czterysta czterdzieści cztery złote /100) tytułem niewykorzystanej zaliczki zapisanej pod poz. 570020685572.
Sygn. akt I C 517/23 upr
UZASADNIENIE
(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O. wytoczyła powództwo przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W. o zapłatę kwoty 15 239,70 złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 18 listopada 2022 roku do dnia zapłaty. Nadto powódka wniosła o zasądzenie na jej rzecz od pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.
W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że w dniu 15 sierpnia 2022 roku doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego uszkodzeniu uległ stanowiący własność S. S. (1) samochód osobowy marki R. (...) o nr rej. (...). Sprawca kolizji objęty był ubezpieczeniem OC w pozwanym towarzystwie ubezpieczeń. W dniu 9 września 2022 roku poszkodowany zawarł z powódką umowę najmu pojazdu zastępczego. Najem odbywał się po stawce dziennej 350 złotych netto i trwał do 17 października 2022 roku, tj. 38 dni. Powódka wystawiła w dniu 18 października 2022 roku fakturę VAT za najem pojazdu zastępczego na kwotę 16 359 zł brutto, w tym samym dniu zawarła z poszkodowanym umowę cesji ww. wierzytelności i wezwała pozwanego do zapłaty ww. należności. Pozwany uznał roszczenie co do zasady i w dniu 20 października 2022 roku przelał na rachunek bankowy powódki kwotę 1 119,30 złotych. Pozwany dokonał weryfikacji stawki najmu do kwoty 130 złotych netto (159,90 zł brutto) za dobę. Ponadto, za uzasadniony okres najmu pojazdu zastępczego pozwany uznał 7 dni.
Powódka podkreśliła, że przy oddawaniu uszkodzonego samochodu do naprawy, poszkodowany zachował należytą staranność w wyborze podmiotu dokonującego naprawy. Co więcej, zwrócił się do pracownika zakładu o określenie przewidywanego czasu naprawy, aby móc wynajmować pojazd zastępczy jedynie przez okres rzeczywistego braku możliwości korzystania z własnego pojazdu. Okres 38 dni stanowił uzasadniony czas trwania naprawy uszkodzonego pojazdu.
Z ostrożności procesowej powódka zakwestionowała możliwość zorganizowania przez pozwanego pojazdu zastępczego za jego pośrednictwem i po wskazywanej przez niego dobowej stawce najmu.
Pozwany (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości i o zasądzenie na jego rzecz od powódki kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.
Pozwany zakwestionował czas najmu pojazdu zastępczego i rynkowy charakter stawki czynszu najmu zastosowanej przez powódkę. Podkreślił, że informował poszkodowanego o możliwości wynajęcia pojazdu zastępczego bezgotówkowo z wypożyczalni współpracującej z ubezpieczycielem i pouczył poszkodowanego o stawkach czynszu najmu akceptowanych przez ubezpieczyciela w przypadku najmu zorganizowanego we własnym zakresie.
Sąd ustalił, co następuje:
W dniu 15 sierpnia 2022 roku doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego uszkodzeniu uległ należący do segmentu (...) samochód osobowy marki R. (...) o nr rej. (...), stanowiący własność S. S. (1).
Sprawca zdarzenia objęty był ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów, stwierdzonym polisą wystawioną przez (...) Spółkę Akcyjną z siedzibą w W..
(okoliczności bezsporne)
W dniu 16 sierpnia 2022 roku poszkodowany S. S. (1) dzwoniąc na infolinię zawiadomił o szkodzie ubezpieczyciela sprawcy.
Przy powyższej czynności, pracownik ubezpieczyciela poinformował poszkodowanego o możliwości wynajęcia pojazdu zastępczego bezgotówkowo z wypożyczalni współpracującej z ubezpieczycielem. Poinformował także, że skorzystanie z jego oferty nie jest obligatoryjne, natomiast w przypadku wynajęcia pojazdu zastępczego we własnym zakresie, stawka dobowa zostanie zweryfikowana do stawki obowiązującej w wypożyczalni współpracującej z ubezpieczycielem, właściwej dla segmentu, do którego należał pojazd poszkodowanego, tj. do kwoty 130 zł netto za dobę najmu.
(dowód: nagranie rozmowy znajdujące się w aktach szkody zapisanych na płycie CD k. 40 akt sprawy oraz transkrypcja z nagrania k. 65-67)
Uszkodzenia powstałe w pojeździe poszkodowanego wskutek zdarzenia z dnia 15 sierpnia 2022 roku nie uniemożliwiały jego użytkowania. Samochód był jezdny.
Poszkodowany nie posiadał innego samochodu, z którego mógłby korzystać w czasie naprawy uszkodzonego pojazdu. Samochód był mu niezbędny do codziennego użytkowania, w tym do dojazdów do pracy.
(dowód: zeznania świadka S. S. (1) k. 60-60v)
W dniu 9 września 2022 roku pojazd marki R. (...) o nr rej. (...) postawiony został do (...) serwisu (...) w O. ( (...) Sp. z o.o. w O.), któremu poszkodowany zlecił likwidację uszkodzeń powstałych wskutek zdarzenia z 15 sierpnia 2022 roku.
Tego samego dnia poszkodowany zawarł ze (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O. umowę najmu pojazdu zastępczego. Umowa zawarta została na czas naprawy pojazdu. Poszkodowanemu wynajęty został przynależący do klasy (...) samochód osobowy marki T. (...), po stawce 350 zł netto (430,50 zł brutto) za dobę najmu pojazdu. Pojazd zastępczy został podstawiony w dniu 9 września 2022 roku do ww. serwisu (...) w O., któremu zlecono naprawę należącego do poszkodowanego pojazdu.
(dowód: umowa najmu pojazdu k. 15; upoważnienie k. 13; załącznik do umowy najmu k. 17; zeznania świadka S. S. (1) k. 60-60v; zlecenie naprawy k. 137; faktura k. 132)
W dniu 17 października 2020 roku S. S. (1) zwrócił pojazd zastępczy.
W dniu 18 października 2020 roku (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O. wystawiła na S. S. (1) fakturę VAT nr (...) za wynajem pojazdu zastępczego na kwotę 16 359 zł brutto ( 430,50 zł x 38 dni).
Tego samego dnia pomiędzy poszkodowanym, a (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O. zawarta została umowa cesji wierzytelności, na podstawie której S. S. (1) przeniósł na (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O. wierzytelność wynikającą ze wskazanej wyżej faktury VAT, przysługującą mu względem (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. z tytułu polisy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej sprawcy szkody.
W dniu 18 października 2022 roku (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O. poinformowała ubezpieczyciela o cesji wierzytelności i wezwała go do zapłaty kwoty określonej w ww. fakturze VAT.
Ubezpieczyciel uznał swoją odpowiedzialność co do zasady, zakwestionował okres najmu i wysokość dobowej stawki najmu, w konsekwencji czego decyzją z dnia 20 października 2022 roku przyznał i wypłacił (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O. kwotę 1 119,30 zł brutto, przyjmując dobową stawkę najmu pojazdu zastępczego w kwocie 130 zł netto (159,90 zł brutto) i uzasadniony okres najmu wynoszący 7 dni.
(dowód: faktura VAT k. 18; umowa cesji wierzytelności k. 19; upoważnienie k. 13; wiadomość e-mail – potwierdzenie otrzymania zgłoszenia szkody k. 22; decyzja pozwanego z 20.10.2022 r. k. 23; potwierdzenie przelewu k. 24)
W dacie najmu przez poszkodowanego ww. pojazdu zastępczego, dobowe stawki najmu pojazdu klasy (...) w województwie (...) zawierały się w przedziale od 109 do 347 zł netto (134-427 zł brutto).
Uzasadniony technologicznie oraz organizacyjnie czas trwania naprawy uszkodzeń w pojeździe marki R. (...) o nr rej. (...) powstałych na skutek zdarzenia z dnia 15 sierpnia 2022 roku, wynosił 13 dni.
(dowód: opinia biegłego sądowego z zakresu techniki motoryzacyjnej wraz z opinią uzupełniającą k. 85-93 i 157-159)
Sąd zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 822 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.
Stosownie do treści art. 34 ust. 1 i art. 35 Ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2003r., Nr 124, poz. 1152) z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia bądź też utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia. Ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych jest objęta odpowiedzialność cywilna każdej osoby, która kierując pojazdem mechanicznym w okresie trwania odpowiedzialności ubezpieczeniowej, wyrządziła szkodę w związku z ruchem tego pojazdu.
W obowiązkowym ubezpieczeniu komunikacyjnym OC ma zastosowanie zasada pełnego odszkodowania wyrażona w art. 361 § 2 k.c., a ubezpieczyciel z tytułu odpowiedzialności gwarancyjnej wypłaca poszkodowanemu świadczenie pieniężne w granicach odpowiedzialności sprawczej kierowcy pojazdu mechanicznego (art. 822 § 1 k.c.).
Przesłankami odpowiedzialności odszkodowawczej są: zaistnienie zdarzenia, z którym przepis prawny łączy odpowiedzialność odszkodowawczą, powstanie szkody oraz adekwatny związek przyczynowy pomiędzy zdarzeniem i szkodą. W przypadku wystąpienia wymienionych przesłanek naprawienie szkody, przez podmiot do tego zobowiązany, powinno polegać na przywróceniu w majątku poszkodowanego stanu rzeczy naruszonego zdarzeniem wyrządzającym szkodę, nie może przewyższać jednak wysokości faktycznie poniesionej szkody.
Okoliczności kolizji drogowej zaistniałej w dniu 15 sierpnia 2022 roku i odpowiedzialność pozwanego zakładu ubezpieczeń za szkodę powstałą w wyniku tego zdarzenia, pozostawały poza sporem. Spór koncentrował się na ustaleniu istnienia przedmiotowej wierzytelności, zasadności najmu przez poszkodowanego pojazdu zastępczego, na ustaleniu, czy poszkodowany miał obowiązek nająć pojazd zastępczy od firmy współpracującej z pozwanym, oferującej akceptowaną przez ubezpieczyciela stawkę dobową najmu pojazdu, na ustaleniu, czy zastosowana przez powódkę dobowa stawka najmu została zawyżona w stosunku do stawek rynkowych oraz na ustaleniu uzasadnionego okresu najmu.
W uchwale z dnia 17 listopada 2011r. (III CZP 5/11 OSNC 2012, Nr 3, poz. 28) Sąd Najwyższy wyraził pogląd, iż odpowiedzialność ubezpieczyciela z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za uszkodzenie albo zniszczenie pojazdu mechanicznego, niesłużącego do prowadzenia działalności gospodarczej, obejmuje celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego. W uzasadnieniu uchwały wskazano również, że nie wszystkie wydatki, pozostające w związku przyczynowym z wypadkiem komunikacyjnym, mogą być refundowane, istnieje bowiem obowiązek wierzyciela zapobiegania szkodzie i zmniejszania jej rozmiarów (art. 354 § 2, art. 362 i 826 § 1 k.c.). Na dłużniku ciąży w związku z tym obowiązek zwrotu wydatków celowych i ekonomicznie uzasadnionych, pozwalających na wyeliminowanie negatywnych dla poszkodowanego następstw, niedających się wyeliminować w inny sposób, z zachowaniem rozsądnej proporcji między korzyścią wierzyciela a obciążeniem dłużnika. Sąd Najwyższy zauważył, iż nie jest celowe nadmierne rozszerzanie odpowiedzialności odszkodowawczej i w konsekwencji - gwarancyjnej ubezpieczyciela, co mogłoby prowadzić do wzrostu składek ubezpieczeniowych. Za celowe i ekonomicznie uzasadnione mogą być – co do zasady – uznane wydatki poniesione na najęcie pojazdu zastępczego tego samego typu co uszkodzony i na czas niezbędny do naprawy albo zakupu nowego pojazdu. Stanowisko to Sąd Rejonowy w całości podziela.
Oceny czy poniesienie określonych kosztów, związanych z najmem pojazdu zastępczego, mieści się w ramach szkody i normalnego związku przyczynowego, należy dokonywać zawsze na podstawie konkretnych okoliczności sprawy (por. uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 20 lutego 2002 r., V CKN 1273/00, LEX nr 55515, a także uzasadnienie uchwały 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 17 listopada 2011 r., III CZP 5/11, OSNC 2012, nr 3, poz. 28).
Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w postaci: zeznań świadka S. S. (1), opinii biegłego sądowego z zakresu techniki motoryzacyjnej, umowy najmu pojazdu zastępczego i faktury VAT za najem, wykazał jednoznacznie, że najem pojazdu w niniejszym przypadku był uzasadniony i doszło do powstania z tego tytułu długu.
W aktach sprawy znajduje się dokumentacja potwierdzająca, że pojazd poszkodowanego postawiony był do warsztatu naprawczego i poddany naprawie. Świadek S. S. (1) zeznał, że samochód był mu niezbędny w życiu codziennym i nie dysponował innym, z którego mógłby korzystać w okresie naprawy uszkodzonego pojazdu. Wszystko powyższe legło u podstaw zawarcia przez poszkodowanego umowy najmu pojazdu zastępczego, czego dowodem jest znajdująca się w aktach sprawy umowa najmu i faktura VAT.
Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy jednoznacznie wykazał, że do poinformowania poszkodowanego przez ubezpieczyciela o możliwości wynajmu pojazdu zastępczego w wypożyczalni współpracującej z ubezpieczycielem, w akceptowanej przez ubezpieczyciela stawce za dobę wynajmu, doszło w dniu 16 sierpnia 2022 roku (co potwierdza nagranie rozmowy znajdujące się w aktach szkody zapisanych na płycie CD k. 40), natomiast do zawarcia przez poszkodowanego umowy najmu pojazdu zastępczego z powódką doszło w terminie późniejszym, bo w dniu 9 września 2022 roku.
W ocenie Sądu Rejonowego, czynności podejmowane przez pozwanego na etapie likwidacji szkody nie spełniają w żadnym stopniu przesłanki wystosowania do poszkodowanego propozycji co do kwestii najmu zastępczego. Oświadczenie ubezpieczyciela nie musi wprawdzie zawierać wszystkich elementów ewentualnej umowy zawartej za jego pośrednictwem, musi natomiast wskazywać na pewne elementy, które pozwolą drugiej stronie podjąć określone działania celem minimalizacji szkody. Ubezpieczyciel powinien udowodnić, że propozycja ta określała warunki najmu pozwalające na podjęcie poszkodowanemu decyzji o skorzystaniu z niej. Tym samym nie jest wystarczające powołanie się na samą wysokość stawki, bez podania innych warunków interesujących poszkodowanego. Tymczasem, jak wynika z zeznań świadka S. S. (1), poszkodowanego interesował przede wszystkim czas trwania umowy najmu przez cały okres naprawy pojazdu.
Obowiązek współdziałania stron w zakresie dotyczącym likwidacji szkody związanej z najmem zastępczym, wymaga wyraźnej inicjatywy ze strony ubezpieczyciela, większej aktywności, niż aktywność sprowadzająca się do poinformowania o akceptowalnej stawce za najem.
Niezależnie od powyższego, należy zaaprobować pogląd, że poszkodowany co do zasady ma możliwość wyboru dowolnej oferty spośród takich, w których stawka czynszu najmu pozwanego nie przekracza rażąco cen rynkowych (oferowanych na rynku lokalnym) i braku obowiązku poszukiwania oferty najtańszej. W orzecznictwie za ugruntowany należy uznać pogląd, zgodnie z którym odszkodowanie przysługujące od ubezpieczyciela odpowiedzialności cywilnej pojazdu mechanicznego obejmuje ekonomicznie uzasadnione koszty likwidacji szkody, ustalone według cen występujących na lokalnym rynku, przy czym kosztami „ekonomicznie uzasadnionymi” są koszty ustalone według cen, którymi posługuje się wybrany przez poszkodowanego warsztat. Nie ma przy tym znaczenia fakt, że ceny te odbiegają (są wyższe) od cen przeciętnych dla określonej kategorii usług naprawczych na rynku (zob. uchwałę Sądu Najwyższego z 13 czerwca 2003 r., III CZP 32/03, OSNC 2004, nr 4, poz. 51) . Poszkodowany co do zasady nie ma bowiem obowiązku poszukiwania sprzedawcy oferującego najtańsze usługi, ubezpieczyciel powinien zatem pokryć koszty stosowane przez wybrany przez poszkodowanego podmiot, niezależnie od tego, że mogą być one wyższe od cen przeciętnych (zob. wyrok Sądu Najwyższego z 25 kwietnia 2002 r.. I CKN 1466/99, OSNC 2003, nr 5 poz. 64).
Wprawdzie cytowane wyżej orzeczenia dotyczą kosztów naprawy pojazdu, niemniej, w ocenie Sądu orzekającego w niniejszej sprawie, należy je również odnieść do cen stosowanych na lokalnym rynku przez wypożyczalnie samochodów zastępczych. Niewątpliwie, zgodnie z dyspozycją art. 361 § 1 i 2 k.c., poszkodowany ma prawo do pełnej rekompensaty poniesionej szkody, z drugiej zaś strony ciąży na nim obowiązek współpracy z ubezpieczycielem poprzez przeciwdziałanie zwiększeniu szkody i minimalizowanie jej skutków (art. 354 § 2 k.c.). Obowiązek ten nie może jednak, w ocenie Sądu Rejonowego, być w związku z tym poczytywany za równoznaczny z obligacją do poszukiwania najtańszej oferty najmu samochodu zastępczego. Przypisanie poszkodowanemu naruszenia obowiązku współpracy z ubezpieczycielem jest bowiem możliwe jedynie wtedy, gdy świadomie lub przez niedbalstwo skorzystał on z usług droższych, np. w sytuacji, kiedy zostanie wykazane, że poszkodowany, znając podmiot wynajmujący pojazdy po cenach niższych, wynajął pojazd zastępczy tam, gdzie wynajmowano je drożej. Zarzut uchybienia obowiązkowi z art. 354 § 2 k.c. mógłby zatem wchodzić w grę tylko w razie wykazania świadomości i niedbalstwa poszkodowanego przy skorzystaniu z podmiotu stosującego stawki wygórowane (i to rażąco).
Z opinii sporządzonej przez powołanego w sprawie - na wniosek stron - biegłego sądowego z zakresu techniki motoryzacyjnej wynika jednoznacznie, że zastosowana przez powódkę dobowa stawka najmu przedmiotowego pojazdu zastępczego (350 zł netto) przekraczała stawki stosowane w dacie powstania przedmiotowej szkody na rynku lokalnym. Biegły wskazał, że stawki najmu kształtowały się na ten czas w graniach 109-347 zł netto (134-427 zł brutto). Opinia biegłego w tym zakresie nie była kwestionowana przez strony.
Odnosząc się natomiast do ustalenia uzasadnionego czasu trwania najmu pojazdu zastępczego, powołany w sprawie biegły sądowy stwierdził, że uzasadniony technologicznie oraz organizacyjnie czas trwania naprawy uszkodzeń w pojeździe marki R. (...) o nr rej. (...) powstałych na skutek zdarzenia z dnia 15 sierpnia 2022 roku, wynosił 13 dni (k. 89-90). W opinii uzupełniającej, sporządzonej po zapoznaniu się biegłego z zeznaniami świadka M. K. oraz z załączoną do akt sprawy dokumentacją dotyczącą naprawy przedmiotowego pojazdu, nadesłaną przez spółkę (...), biegły stanowczo stwierdził, że zeznania ww. świadka zawierają jedynie ogólnikowe informacje o organizacji pracy w warsztacie naprawczym, natomiast nie zawierają żadnych informacji o przebiegu naprawy przedmiotowego pojazdu. Z kolei dokumentacja nadesłana przez spółkę (...) nie pozwala na pełną ocenę przebiegu naprawy (brak np. wydruku z systemu warsztatu wskazującego na przebieg zlecenia i z czego wynikał całkowity czas postoju pojazdu oraz wydruku z systemu zamówień wskazującego daty złożenia zamówienia, daty dostarczenia części zamiennych, informacje o opóźnieniach w dostawie części itp.). Nadesłane zlecenie naprawy (k. 135) zawiera jedynie szczątkowe informacje o przebiegu naprawy, tj. datę przyjęcia pojazdu do serwisu (09.09.2022), zakres naprawy, datę wysłania kosztorysu ubezpieczycielowi (13.09.2022) i datę odesłania przez ubezpieczyciela zweryfikowanego kosztorysu (15.09.2022). Z uwagi na powyższe, biegły w całości podtrzymał swoje stanowisko wyrażone w opinii podstawowej, że uzasadniony technologicznie oraz organizacyjnie czas trwania naprawy uszkodzeń w przedmiotowym pojeździe wynosił 13 dni.
Sąd w pełni podzielił opinię biegłego, bowiem spełniała ona stawiane jej wymogi, odzwierciedlała staranność i wnikliwość w badaniu zleconego zagadnienia, odpowiadała w sposób wyczerpujący, stanowczy i zrozumiały na postawione pytania, a przytoczona na ich uzasadnienie argumentacja jest w pełni przekonująca. Zauważyć należy, iż opinia biegłego podlega, jak i inne dowody, ocenie według art. 233 § 1 k.p.c, lecz odróżniają je szczególne kryteria oceny. Stanowią je zgodność z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziom wiedzy biegłego, podstawy teoretyczne opinii, sposób motywowania oraz stopień stanowczości wyrażonych w niej wniosków. W ocenie Sądu opinia biegłego M. Z. sporządzona została zgodnie z wymaganiami fachowości i niezbędną wiedzą specjalną. Jest rzetelna i logiczna.
Mając na uwadze powyższe oraz kwotę wypłaconą dotychczas powódce przez pozwanego, Sąd na podstawie powołanych przepisów oraz art. 817 § 1 k.c. i art. 481 § 1 i 2 k.c. zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 4 431,70 złotych (13 dni x 427 zł = 5 551 zł – 1 119,30 zł = 4 431,70 zł) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 18 listopada 2022 roku do dnia zapłaty i oddalił powództwo w pozostałej części.
Pozwany otrzymał wezwanie do zapłaty przedmiotowego odszkodowania w dniu 18 października 2022 roku, dlatego żądanie pozwu zasądzenia odsetek od dnia następnego po upływie 30 dni od dnia doręczenia pozwanemu tego wezwania, zdaniem Sądu uznać należało za zasadne.
O kosztach procesu, wobec jedynie częściowego uwzględnienia żądań pozwu, Sąd rozstrzygnął na podstawie art. 100 k.p.c., biorąc pod uwagę wygranie sprawy przez powódkę w 29%. Koszty poniesione przez powódkę wyniosły łącznie 5 417 złotych, na co składają się: kwota 1000 złotych tytułem opłaty sądowej od pozwu, kwota 17 złotych tytułem opłaty skarbowej od udzielonego pełnomocnictwa, kwota 800 złotych tytułem zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego i kwota 3 600 złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego. Zatem 29% ze wskazanej wyżej kwoty wynosi 1 570,93 złotych. Natomiast koszty poniesione przez pozwanego wyniosły łącznie 3 956 złotych, na co składa się: kwota 3 600 złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego i kwota 356 złotych z tytułu zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego. Pozwany wygrał sprawę w 71%, stąd należna mu kwota wynosi 2 808,76 złotych. Sąd dokonał kompensacji kosztów i zasądził od powódki na rzecz pozwanego kwotę 1 237,83 złotych (2 808,76 – 1 570,93 zł).
O zwrocie pozwanemu niewykorzystanej zaliczki orzeczono na podstawie art. 80 ust. 1 w zw. z art. 84 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tj. Dz.U. z 2020r., poz. 755). Łączny koszt opinii sporządzonych przez powołanego w sprawie biegłego sądowego wyniósł 1 156 złotych i w całości pokryty został z wpłaconych przez strony zaliczek (800 zł – powódka, 356 zł – pozwany). Pozwany wpłacił zaliczkę w kwocie 800 złotych, stąd do zwrotu pozostaje kwota 444 złote (800 zł – 356 zł = 444 zł).
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Piszu
Osoba, która wytworzyła informację: sędzia Anna Gajewska
Data wytworzenia informacji: