Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Piszu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 września 2023 roku

Sąd Rejonowy w Piszu III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Katarzyna Zielińska

Protokolant: sekretarz sądowy Małgorzata Zalewska

po rozpoznaniu w dniu 6 września 2023 roku w Piszu

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniej M. K. (1) reprezentowanej przez przedstawicielkę ustawową O. K. (1)

przeciwko M. K. (2)

o alimenty

I.  Zasądza od pozwanego M. K. (2) na rzecz małoletniej powódki M. K. (1) alimenty w kwocie po 400 (czterysta) złotych miesięcznie, płatne z góry do dnia 10. każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku opóźnienia w terminie płatności którejkolwiek z rat, do rąk przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki – O. K. (1), poczynając od dnia 12 września 2022 roku.

II.  Umarza postępowanie w pozostałej części.

III.  Nie obciąża stron kosztami sądowymi.

IV.  Przyznaje adw. T. K. (1) wynagrodzenie w kwocie 1800 (tysiąc osiemset) złotych powiększone o kwotę 414 (czterysta czternaście) złotych tytułem podatku VAT, za reprezentowanie nieznanego z miejsca pobytu pozwanego, które nakazuje wypłacić z sum budżetowych Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Piszu.

V.  Wyrokowi w punkcie I. nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 135/22

UZASADNIENIE

O. K. (1), w imieniu swojej małoletniej córki M. K. (1), w dniu 12 września 2022 roku wytoczyła powództwo o zasądzenie od pozwanego M. K. (2) na rzecz małoletniej powódki M. K. (1) alimentów w kwocie po 600 złotych miesięcznie, płatnych z góry do rąk matki powódki do dnia 10. każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w zapłacie którejkolwiek z rat.

W uzasadnieniu pozwu wskazała, że małoletnia M. K. (1), urodzona (...), jest córką jej i pozwanego M. K. (2).

Wskazała, że pozwany nie czyni nic, by uczestniczyć w procesie wychowania i utrzymania małoletniej powódki. Od momentu urodzenia się małoletniej córki pozwany ani razu jej nie widział. Cały ciężar utrzymania i wychowania małoletniej spoczywa na jej matce.

Na rozprawie w dniu 27 lipca 2023 roku przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki ograniczyła powództwo i wniosła o zasądzenie od pozwanego na rzecz małoletniej powódki alimentów w kwocie po 400 zł miesięcznie.

Zarządzeniem z dnia 13 kwietnia 2023 roku ustanowiono dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego M. K. (2) kuratora w osobie adwokata T. K. (1).

Kurator nieznanego z miejsca pobytu pozwanego wniósł o oddalenie powództwa w całości, wskazując, że przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki w żaden sposób nie wykazała, ani nie udowodniła ponoszenia przez nią kosztów związanych z utrzymaniem dziecka. Do pozwu nie zostały dołączone żadne dowody świadczące o kosztach, zaś z treści pozwu nie wynikają wyszczególnione kwoty związane z utrzymaniem dziecka.

Sąd ustalił, co następuje:

Małoletnia M. K. (1), urodzona (...), pochodzi ze związku małżeńskiego M. K. (2) i O. K. (1). Rodzice małoletniej są po rozwodzie. Małoletnia posiada starszą siostrę W. K., która ma 11 lat. Sąd Okręgowy w Olsztynie wyrokiem z dnia 15 marca 2022 roku zobowiązał M. K. (2) do płacenia na rzecz małoletniej W. K. alimentów w kwocie po 1000 zł miesięcznie. M. K. (2) przesyła pieniądze na utrzymanie córki, ale w niepełnej wysokości i nieregularnie. W miesiącach marcu, kwietniu i maju 2023 roku przesłał po 200 euro.

O. K. (1) podpisała umowę zlecenie na okres dwóch miesięcy z firmą (...) Spółką z o.o. w P. na stanowisku magazyniera za wynagrodzeniem w kwocie 4250 złotych brutto.

O. K. (1) mieszka wraz z córkami w mieszkaniu swojej ciotki i z tego tytułu opłaca czynsz w wysokości 850 złotych oraz prąd w wysokości 130 złotych miesięcznie. Płaci za telefon swój oraz starszej córki kwotę około 200 złotych. Spłaca raty kredytu w wysokości 700 złotych miesięcznie

M. K. (2) ma 51 lat, jest zdrowy. Posiada wykształcenie podstawowe. Od wielu lat przebywa w Niemczech, gdzie pracuje. Posługuje się językiem niemieckim. W trakcie małżeństwa M. K. (2) pracował w Niemczech przy pracach budowlanych, wykończeniowych. Nie posiada majątku. Oprócz córek z małżeństwa z O. K. (1) nie posiada już innych osób na utrzymaniu.

M. K. (1) jest zdrowym dzieckiem. Podczas pracy matki, opiekuje się nią babcia macierzysta. Jej miesięczny koszy utrzymania wynosi około 500-600 zł.

(dowód: odpis zupełny aktu urodzenia małoletniej powódki k. 84; niekwestionowane przez pozwanego twierdzenia matki małoletniej powódki k. 90v-91; odpis wyroku o rozwód k. 5 w aktach Sądu Rejonowego w Piszu I. N. 255/22).

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 133 § 1 kro rodzice zobowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dzieci, które nie są jeszcze w stanie utrzymywać się samodzielnie. Tak, więc od chwili urodzenia zobowiązani są do dostarczania dzieciom środków utrzymania i wychowania.

Z przepisu powyższego wynika, że rodzice mogą być zwolnieni od świadczeń alimentacyjnych w stosunku do dziecka tylko wtedy, gdy dziecko jest w stanie utrzymać się samodzielnie i nie pozostaje w niedostatku lub posiada własny majątek, a dochody z tego majątku wystarczają na całkowite pokrycie jego kosztów utrzymania lub wychowania. We wszystkich innych wypadkach na rodzicach ciąży stanowczy obowiązek utrzymania dziecka, ograniczony tylko ich możliwościami zarobkowymi i majątkowymi.

Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (art. 135 § 1 kro).

Przez usprawiedliwione potrzeby uprawnionego rozumie się takie potrzeby, których zaspokojenie zapewni mu, odpowiednio do wieku i uzdolnień, prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy. Rodzice są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienia, mieszkania, odzieży, higieny osobistej, leczenia w razie choroby), jak i duchowych i kulturalnych, także środki wychowania i kształcenia według zdolności, dostarczania rozrywek i wypoczynku.

Przez możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego należy rozumieć nie tylko zarobki i dochody rzeczywiście uzyskiwane, lecz także zarobki i dochody, które osoba zobowiązana może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych.

Małoletnia M. K. (1) ma rok. Z racji wieku zdana jest wyłącznie na pomoc swoich rodziców. To wyłącznie od ich woli i możliwości zależy dalszy rozwój dziecka oraz zaspokojenie jego usprawiedliwionych potrzeb.

Matka małoletniej, O. K. (1), swój obowiązek alimentacyjny w znacznej części spełnia aktualnie przez osobiste starania o wychowanie małoletniej (art. 135 § 2 kro). Obecnie O. K. (2) podjęła również pracę w przedsiębiorstwie (...), gdzie uzyskuje wynagrodzenie w kwocie 4250 złotych brutto. Pozwany M. K. (2) przebywa i pracuje w Niemczech.

Ocena wysokości kosztów usprawiedliwionych potrzeb dzieci ma w pewnym zakresie charakter ogólny, oparty w dużej mierze na zasadach doświadczenia życiowego. Z tego punktu widzenia żądana przez przedstawicielkę ustawową małoletniej powódki kwota 400 zł miesięcznie nie budzi żadnych wątpliwości. Małoletnia M. K. (1) jest w okresie intensywnego wzrostu i rozwoju. Żądana przez matkę kwota alimentów w żaden sposób nie jest wygórowana i jest przeznaczana na wyżywienie małoletniej, zakup ubranek, kosmetyków, środków czystości, zabawek.

Ponadto Sąd uznał, że zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego dają podstawy do zasądzenia alimentów w wysokości żądanej przez przedstawicielkę ustawową małoletniej powódki. Zdaniem Sądu, pozwany jest w stanie płacić na rzecz małoletniej M. K. (1) alimenty w wysokości 400 zł miesięcznie. Pozwany przebywa za granicą, w Niemczech. Nie przedstawiono żadnych dowodów na to, że utracił on możliwości zarobkowe.

Mając powyższe na uwadze Sąd, w oparciu o przepisy art. 133 § 1 kro i art. 135 § 1 i 2 kro, zasądził od pozwanego na rzecz małoletniej powódki alimenty w kwocie po 400 złotych miesięcznie, poczynając od dnia 12 września 2022 roku, to jest od dnia wniesienia pozwu, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca do rąk matki małoletniej powódki O. K. (1). Zdaniem Sądu, alimenty w tej wysokości są adekwatne do wieku i usprawiedliwionych potrzeb małoletniej powódki oraz możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego. Pozostałą kwotę brakującą do utrzymania małoletniej powinna łożyć jej matka.

Sąd umorzył postępowanie w części, w której przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki ograniczyła powództwo na podstawie art. 355 kpc.

O kosztach sądowych orzekł na podstawie art. 102 kpc.

Sąd przyznał adwokatowi T. K. (2) wynagrodzenie w kwocie 1 800 złotych powiększone o kwotę 141 złotych tytułem podatku VAT, za reprezentowanie nieznanego z miejsca pobytu pozwanego, które nakazał wypłacić z sum budżetowych Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Piszu na podstawie § 1 ust. 1 i 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 9 marca 2018 r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej (Dz. U. poz. 536) w związku z § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. poz. 1800 z późn. zm.).

Wyrokowi w punkcie dotyczącym zasądzenia alimentów Sąd nadał rygor natychmiastowej wykonalności na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 kpc.