Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Piszu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 czerwca 2018 roku

Sąd Rejonowy w Piszu III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Anna Gajewska

Protokolant kierownik sekretariatu Agnieszka Kulikowska

po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2018 roku w Piszu

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniego D. P. zastąpionego przez przedstawicielkę ustawową H. K. (1)

przeciwko A. P.

o alimenty

I.  Zasądza od pozwanego A. P. na rzecz małoletniego powoda D. P. alimenty w kwocie po 600 (sześćset) złotych miesięcznie, płatne z góry do dnia 10-go każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki w terminie płatności którejkolwiek z rat, do rąk przedstawicielki ustawowej małoletniego powoda H. K. (1), poczynając od dnia 12 września 2017 roku.

II.  W pozostałym zakresie powództwo oddala.

III.  Nie obciąża małoletniego powoda opłatą sądową od pozwu w zakresie w jakim powództwo zostało oddalone.

IV.  Nakazuje pobrać od pozwanego A. P. na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Piszu opłatę sądową w kwocie 360 zł (trzysta sześćdziesiąt złotych).

V.  Zasądza od pozwanego A. P. na rzecz małoletniego powoda D. P. kwotę 2177 zł (dwa tysiące sto siedemdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

VI.  Wyrokowi w pkt I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 161/17

UZASADNIENIE

Małoletni D. P., zastąpiony przez przedstawicielkę ustawową H. K. (1), wniósł o zasądzenie od pozwanego A. P. na jego rzecz alimentów w kwocie po 1000 złotych miesięcznie, płatnej do dnia 10-ego każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminu płatności którejkolwiek z rat, począwszy od dnia wniesienia pozwu, do rąk ustawowej przedstawicielki małoletniego powoda H. K. (1).

W uzasadnieniu pozwu przedstawicielka małoletniego powoda H. K. (1) podniosła, że małoletni D. P. urodził się (...) i jest synem jej oraz pozwanego A. P.. Rodzice małoletniego pozostawali w nieformalnym związku.

H. K. (1) wskazała, że wspólnie z pozwanym mieszkali w jej domu od 16 lutego 2013 roku do 11 października 2015 roku. Dodała, że A. P. znęcał się nad nią psychicznie, nie interesował się rodziną ani domem, nie partycypował w kosztach utrzymania domu i ich syna. W ogóle nie łożył na utrzymanie dziecka w okresie od września 2014 roku do początku maja 2015 roku. Kiedy ponownie zamieszkał z H. K. (1) i ich dzieckiem na początku maja 2015 roku wówczas, od czasu do czasu robił zakupy dla dziecka. Raz, na prośbę matki, pozwany wykupił synowi leki z recepty na kwotę 80 zł. Po rozstaniu z matką powoda, pozwany zaczął dobrowolnie płacić na rzecz syna kwoty po 350 zł - 400 zł.

Matka powoda podała, iż potrzeby dziecka są ogromne. Małoletni powód nie zawsze może uczestniczyć w zajęciach przedszkolnych. Jeżeli matka powoda jest zmuszona do wynajęcia niani dla dziecka, wówczas płaci za to 700 zł miesięcznie. Podniosła, iż D. P. często choruje na górne drogi oddechowe, jest alergikiem, na atopową skórę, wymaga rehabilitacji nóżek, gdyż są koślawe oraz leczenia stomatologicznego. Z powodu chorób dziecko nie było w przedszkolu łącznie 80 dni roboczych. W lipcu 2017 roku matka przebywała z małoletnim powodem w sanatorium, a za ów pobyt zapłaciła 2400 zł. Musiała zapewnić tam dziecku atrakcje, których koszt wyniósł 500 zł. W sierpniu była zmuszona zapisać dziecko do prywatnego przedszkola płacąc za nie 600 zł, ewentualnie zatrudniała nianię do opieki nad nim.

Według H. K. (1) pozwany posiada możliwości zarobkowe, jest młody i zdrowy, ma możliwość wykonywania różnych zawodów. Pozwany handluje samochodami, a poza tym prowadzi własną firmę pod nazwą Przedsiębiorstwo Usługowe (...) A. P., która zajmuje się układaniem kostki brukowej.

Przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda podała, iż pracuje w Starostwie Powiatowym w P. i osiąga miesięczny dochód w kwocie 2684,83 zł, a dodatkowo osiąga dochód z tytułu najmu w wysokości 150 zł miesięcznie. Do pozwu dołączyła tabelę wydatków, zgodnie z którą miesięczny koszt utrzymania małoletniego powoda wynosi 2 592,41 zł. Podkreśliła, że D. P. mieszka z matką i to na niej spoczywa główny ciężar utrzymania i wychowania dziecka, tak więc pozwany powinien w większym stopniu pokrywać te koszty.

Pozwany A. P. w odpowiedzi na pozew uznał powództwo do kwoty po 400 złotych miesięcznie.

W uzasadnieniu podniósł, że wprawdzie obecnie czteroletni syn stron mieszka z matką, jednakże pozwany ma zamiar dochodzić ustalenia miejsca pobytu syna przy ojcu. Pozwany dodał, że posiada pełnię praw rodzicielskich i systematycznie, od czasu urodzenia D. P., łoży na jego utrzymanie. Oprócz kwot przekazywanych matce, wydaje jeszcze około 150 zł miesięcznie na kupno zabawek, pomocy edukacyjnych, odzieży, zapewnienie rozrywki czy zakup żywności w czasie, gdy małoletni powód przebywa u pozwanego. A. P. zaznaczył, iż jak dotąd matka powoda nigdy nie sygnalizowała, by przekazywane jej kwoty na utrzymanie dziecka stron były niewystarczające.

A. P. wskazał, iż aktualnie utrzymuje się z prowadzonych usług budowalnych. Z uwagi na specyfikę owej działalności dochód z niej uzyskuje tylko w okresie letnim. Dodał, że fakt wykonywania ciężkiej pracy fizycznej odbija się na jego zdrowiu. Obecnie osiąga dochód w wysokości 3 600 zł miesięcznie, przy czym niekorzystny pod względem zarobkowym był dla pozwanego rok 2015. Zobowiązania finansowe zaciągnięte w tym roku pozwany musiał spłacać z dochodów uzyskanych w roku 2016. A. P. podkreślił, że samodzielnie prowadzi gospodarstwo domowe. Wydaje 550 zł na syna, wspomaga finansowo rodziców kwotą 500 zł miesięcznie, 900 zł wydaje na wyżywienie, 100 zł na opłacenie mediów oraz podatku od nieruchomości, 900 zł przeznacza na pozostałe wydatki – tj. zakup środków czystości, odzieży, czy potrzebnych sprzętów agd. Pozwany stara się też odkładać pieniądze na nieprzewidziane wydatki. A. P. dodał, że raz pozwolił sobie na wyjazd na Węgry za 600 zł, ale z uwagi na fakt prowadzenia działalności gospodarczej i brak posiadania płatnego urlopu prawdopodobnie w najbliższych latach nie będzie ponownie mógł skorzystać z takiej formy wypoczynku.

Sąd ustalił, co następuje:

Małoletni D. P. urodził się (...) i jest synem H. K. (1) i A. P..

Rodzice małoletniego nigdy nie pozostawali w związku małżeńskim. Od października 2015 roku strony nie mieszkają razem.

Małoletni powód mieszka wspólnie z matką w jej domu.

Matka małoletniego powoda H. K. (1) jest zatrudniona w Starostwie Powiatowym w P. na stanowisku inspektora, osiągając z tego tytułu miesięczny dochód w wysokości 2 684,83 zł.

D. P. często zapada na infekcje górnych dróg oddechowych, została u niego stwierdzona koślawość nóg, ma atopową skórę. Zgodnie z ostatnimi badaniami małoletniego rozpoznano u D. P. szmer przygodny serca, bez uchwytnych zaburzeń rytmu serca, przy czym w przypadku utrzymywania się tych objawów, wskazane będzie wykonanie u dziecka holtera ekg. D. P. uczęszcza do przedszkola, jednakże z uwagi na częste choroby, opuszcza zajęcia przedszkolne i w tym czasie zajmuje się nim opiekunka. Z uwagi na stan zdrowia małoletni przebywał już raz w sanatorium. W tym roku H. K. (2) ponownie wybiera się z synem do sanatorium w okresie od 14.06.2018r. do 05.07.2018r. Koszt takiego pobytu, przy uwzględnieniu potrzeby zapewnienia dziecku rozrywek wynosi około 2 800 zł. H. K. (2) otrzymała na pierwszy wyjazd do sanatorium kwotę 1 200 zł brutto z Funduszu Socjalnego z pracy. H. K. (1) rozpoczęła też rehabilitację nóg syna, gdzie jednak wizyta u rehabilitanta wynosi 120 zł. Od października 2017 roku małoletni uczęszcza na zajęcia takewoondo.

Pozwany dobrowolnie uiszcza na rzecz syna do rąk H. K. (1) kwoty po 350 zł, 400 zł miesięcznie. Pieniądze są wpłacane nieregularnie. Nadto, A. P. w trakcie kontaktów z synem, wydaje na kupno zabawek i zapewnienie małoletniemu synowi rozrywek dodatkowo około 150 zł.

Obecnie żyje w nieformalnym związku, a jego partnera pracuje zawodowo. Wspólnie, razem z córką partnerki, mieszkają w domu pozwanego w S.. Poza D. P. nie ma na utrzymaniu żadnych innych dzieci. Na swoje utrzymanie wydaje około 1 000 zł miesięcznie.

A. P. jest właścicielem działek gruntu położonych w S.: numer 123/2 o powierzchni 0,0783 ha oraz numer 123/3 o powierzchni 0,0186 ha.

A. P. ma stwierdzone polipy w nosie, podwyższony cholesterol oraz nadciśnienie. W 2015 roku przeszedł zabieg na przepuklinę brzucha.

W 2016 roku pozwany osiągnął dochód w wysokości około 6000 zł miesięcznie. Obecnie jego dochód wynosi około 3 300 zł. A. P. prowadzi własną działalność polegającą na układaniu kostki brukowej, przy czym najwięcej zamówień ma on w okresie letnim. A. P. jest mechanikiem, posiada także wyższe wykształcenie – ukończył psychologię, socjologię i zarządzanie oraz (...) studia (...). A. P. posiada trzy samochody, dwa z nich to busy, które służą mu do prowadzenia działalności gospodarczej.

(dowód: odpisy zupełne aktu urodzenia k.10; zaświadczenie o wynagrodzeniu k. 11; skierowanie na rehabilitację małoletniego powoda k. 19-20; rachunki k. 21-34; pokwitowanie opłat za przedszkole k. 36-37, historia rachunku H. K. k. 45-47; Odpis z księgi wieczystej. k. 48-56; informacja z (...) k. 57; rachunki pozwanego k. 134-141, 250-256; wyniki badań pozwanego k. 142-162; PIT – 36L k. 163-168, 246-249; PIT-37 H. K. k. 307-310; dokumentacja medyczna małoletniego k. 333-406, zeznania stron k. 319v.-321v.; wynik badania echokardiograficznego k.409; zaświadczenie z sanatorium k. 410; skierowanie do sanatorium k. 411-412)

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 133 § 1 kro rodzice zobowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dzieci, które nie są jeszcze w stanie utrzymywać się samodzielnie. Tak, więc od chwili urodzenia zobowiązani są do dostarczania dzieciom środków utrzymania i wychowania.

Z przepisu powyższego wynika, że rodzice mogą być zwolnieni od świadczeń alimentacyjnych w stosunku do dziecka tylko wtedy, gdy dziecko jest w stanie utrzymać się samodzielnie i nie pozostaje w niedostatku lub posiada własny majątek, a dochody z tego majątku wystarczają na całkowite pokrycie jego kosztów utrzymania lub wychowania. We wszystkich innych wypadkach na rodzicach ciąży stanowczy obowiązek utrzymania dziecka, ograniczony tylko ich możliwościami zarobkowymi i majątkowymi.

Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (art. 135 § 1 kro).

Przez usprawiedliwione potrzeby uprawnionego rozumie się takie potrzeby, których zaspokojenie zapewni mu, odpowiednio do wieku i uzdolnień, prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy. Rodzice są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienia, mieszkania, odzieży, higieny osobistej, leczenia w razie choroby), jak i duchowych i kulturalnych, także środki wychowania i kształcenia według zdolności, dostarczania rozrywek i wypoczynku.

Przez możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego należy rozumieć nie tylko zarobki i dochody rzeczywiście uzyskiwane, lecz także zarobki i dochody, które osoba zobowiązana może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych.

Małoletni powód D. P. ma 4,5 roku i z racji wieku zdany jest wyłącznie na pomoc swoich rodziców. To wyłącznie od ich woli i możliwości zależy dalszy rozwój małoletniego oraz zaspokojenie jego usprawiedliwionych potrzeb. Przy czym należy podnieć, iż wbrew twierdzeniom matki powoda, jakoby miesięczny koszt utrzymania D. P. wynosił ponad 2 000 zł, Sąd uznał, że miesięczny koszt małoletniego powoda wynosi około 1 000 zł. O tym, że taki jest rzeczywisty koszt utrzymania syna powiedziała sama H. K. (1) w trakcie przesłuchania w charakterze strony.

Matka małoletniego H. K. (1) pracuje i z tego tytułu osiąga stały dochód. Dochód ten jednak, z uwagi na fakt, iż musi ona samodzielnie utrzymać dom oraz małoletniego powoda, który jest dzieckiem chorowitym, na pewno w pełni nie wystarcza na utrzymanie rodziny i zaspokojenie wszystkich potrzeba dziecka. Ponadto należy podkreślić, iż matka małoletniego swój obowiązek alimentacyjny spełnia również przez osobiste starania o wychowanie małoletniego powoda (art. 135 § 2 kro).

Pozwany A. P. jest mężczyzną w sile wieku, prowadzi własną działalność gospodarczą osiągając z tego tytułu stały dochód. Wprawdzie pozwany podnosił kwestię sezonowości jego pracy, a tym samym tego, że największe dochody osiąga jedynie w okresie letnim, to nie można pominąć okoliczności, iż sam A. P. wskazał, że posiada wyższe wykształcenie z zakresu socjologii, psychologii, zarządzenia oraz studia podyplomowe z zakresu BHP. Skoro więc pozwany jest świadom tego, że tylko w czasie letnim może liczyć na większy zarobek, to winien poczynić starania, by przy wykorzystaniu posiadanych umiejętności oraz wiedzy, podjąć dodatkowe zatrudnienie w czasie jesienno-zimowym i dzięki temu uzyskać dodatkowe środki finansowe. Jednocześnie, za niewiarygodne należy uznać twierdzenia powoda, że nie osiąga on żadnych dodatkowych zarobków z handlu samochodami. Pozwany sprzedawał przez internet samochody nie tylko swoje, swoich rodziców, czy konkubiny, ale też kolegi. W ocenie Sądu, tak duża aktywność pozwanego w tej dziedzinie świadczy o tym, że handel samochodami stanowi dla niego dodatkowe źródło dochodu (k. 70-106, 202-238). Przy tym, należy zauważyć, że dolegliwości zdrowotne na które powołuje się pozwany nie są takiego rodzaju, by nie mógł on pracować i kontynuować swojej działalności gospodarczej. Należy więc uznać, że sytuacja finansowa pozwanego jest na tyle dobra i stabilna, iż jest on w stanie łożyć na rzecz swojego syna D. alimenty w kwocie po 600 zł. Ustalając wysokość alimentów należnych od pozwanego na rzecz małoletniego powoda Sąd wziął pod uwagę wiek małoletniego, jak i jego stan zdrowia. D. P. jest dzieckiem chorowitym i z tego tytułu wskazane jest, by przynajmniej raz w roku przebywał w sanatorium, co wiąże się z dodatkowymi zwiększonymi kosztami. Nadto, występują u powoda zwiększone niż w przypadku zdrowych dzieci wydatki na leki, czy te związane z opieką nad małoletnim w czasie jego choroby. Matka D. P. jest aktywna zawodowo, a więc w czasie choroby syna jest zmuszona do zatrudnienia i opłacenia opiekunki do syna. Ponosi też wydatki związane z rehabilitacją jego nóżek. Biorąc pod uwagę powyższe oraz wszelkie wydatki związane z utrzymaniem domu, wyżywieniem czy zapewnieniem małoletniemu rozrywek, jak wyjazd do kina czy pójście do cyrku, należy przyjąć, iż alimenty w kwocie 600 zł miesięcznie pozwolą na zaspokojenie wszelkich podstawowych potrzeb małoletniego.

Mając powyższe na uwadze Sąd, w oparciu o przepisy art. 133 § 1 kro i art. 135 § 1 i 2 kro, zasądził od pozwanego na rzecz małoletniego powoda alimenty w kwocie po 600 złotych miesięcznie, poczynając od dnia 12 września 2017 roku, to jest od dnia wniesienia pozwu, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca do rąk matki małoletniego powoda H. K. (1). W pozostałym zakresie Sąd powództwo oddalił.

Zdaniem Sądu alimenty w tej wysokości są adekwatne do wieku, stanu zdrowia i usprawiedliwionych potrzeb małoletniego powoda oraz możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego. Pozostałą kwotę brakującą do utrzymania małoletniego powinna łożyć jego matka.

Z uwagi na częściowe uwzględnienie powództwa, Sąd nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Piszu kwotę 360 zł, stanowiącą część opłaty sądowej od pozwu, z uwagi na fakt, iż powódka wygrała w 60 % (pkt. IV wyroku), odstępując jednocześnie od obciążenia kosztami sądowymi małoletniego powoda w zakresie, w jakim jego powództwo zostało oddalone.

Zważywszy na okoliczność, iż przedstawicielka ustawowa udzieliła pełnomocnictwa radcy prawnemu, Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2177 zł tytułem zwrotu kosztów procesu stosownie do treści § 2 ust. 5 w zw. z § 4 ust. 1 pkt 9) i ust. 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22.10.2015r. (Dz.U. z 2015r., poz. 1804 ze zm.).

Wyrokowi w punkcie dotyczącym zasądzenia alimentów Sąd nadał rygor natychmiastowej wykonalności na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 kpc.