Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Piszu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 lutego 2019 roku

Sąd Rejonowy w Piszu III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Katarzyna Zielińska

Protokolant st. sekr. sądowy Joanna Święcka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 lutego 2019 roku w P.

sprawy z powództwa M. Z.

przeciwko K. Z.

o ustalenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego

I.  Ustala, że z dniem 1 marca 2019 roku wygasł obowiązek alimentacyjny powoda M. Z. wobec pozwanej K. Z. po raz ostatni orzeczony wyrokiem Sądu Rejonowego w Piszu z dnia 14 stycznia 2011 roku w sprawie III RC 146/10 w kwocie po 550 złotych miesięcznie.

II.  Oddala powództwo w pozostałym zakresie.

III.  Ustala i przyznaje pozwanej K. Z. kwotę 334,32 zł (trzysta trzydzieści cztery złote 32/100) tytułem zwrotu kosztów podróży, które nakazuje wypłacić z sum budżetowych Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Piszu.

IV.  Nie obciąża pozwanej kosztami procesu na rzecz powoda.

Sygn. akt III RC 199/18

UZASADNIENIE

Powód M. Z. wniósł o ustalenie, że jego obowiązek alimentacyjny wobec pełnoletniej córki K. Z., po raz ostatni skonkretyzowany wyrokiem Sądu Rejonowego w Piszu z dnia 14 stycznia 2011 roku w sprawie III RC 146/10, wygasł z dniem 31 października 2018 roku. Ponadto wniósł o zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu podniósł, że od momentu zasądzenia alimentów na rzecz pozwanej nie uchyla się od nałożonego na niego obowiązku. Nie ma żadnych zaległości w tym zakresie. Pozwana Katarzyna Zielińska w czerwcu 2018 roku ukończyła studia. Z informacji, które docierają do pozwanego wnioskuje, że podjęła zatrudnienie. Pozwany nie ma kontaktu z córką i wniesienie powództwa jest jedynym sposobem ustalenia wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego.

Pozwana Katarzyna Zielińska wniosła o oddalenie powództwa w całości, podnosząc, że studiuje w systemie stacjonarnym i nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie.

Sąd ustalił, co następuje:

Alimenty od M. Z. na rzecz małoletniej wówczas K. Z. zostały po raz ostatni podwyższone wyrokiem Sądu Rejonowego w Piszu z dnia 14 stycznia 2011 roku w sprawie III RC 146/10 w kwocie po 550 złotych miesięcznie.

(dowód: wyrok k. 100 akt Sądu Rejonowego w Piszu III RC 146/10).

Katarzyna Zielińska ma obecnie 24 lata. Jest panną. Po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego w O. podjęła studia na Politechnice (...) na Wydziale Elektrycznym. W lutym 2017 roku obroniła tytuł inżyniera i podjęła studia stacjonarne magisterskie na Politechnice (...) na kierunku elektrotechnika. 11 lutego 2019 roku obroniła tytuł magistra i 18 lutego 2019 roku rozpoczęła następne studia stacjonarne magisterskie II stopnia na Wydziale Elektrycznym Politechniki (...) na kierunku automatyka i robotyka. Planowany termin ukończenia studiów upływa 15 września 2020 roku.

(dowód: zaświadczenie z Politechniki (...) o studiach pozwanej k. 40, zeznania pozwanej k. 47-47v,49)

Katarzyna Zielińska nie pracuje. Mieszka w W. w akademiku, za który płaci 490 zł miesięcznie. Nie posiada żadnego majątku. Utrzymuje się z alimentów otrzymywanych od ojca i środków finansowych przekazywanych przez jej matkę i dziadków macierzystych. Jej matka jest zatrudniona w Szkole Podstawowej w L. jako nauczycielka. Dziadkowie są na emeryturze.

(dowód: zaświadczenie Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego (...) k. 41, zeznania pozwanej k. 47-47v,49)

Katarzyna Zielińska choruje na chorobę autoimmunologiczną – toczeń rumieniowaty układowy. Jest zaliczona do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności. Może pracować na stanowisku przystosowanym.

(dowód: karta informacyjna leczenia szpitalnego pozwanej k. 42-44, orzeczenie o stopniu niepełnosprawności k. 45)

M. Z. ma 52 lata. Od wielu lat pracuje w firmie (...) S.A. w P. jako pracownik fizyczny, obecnie za wynagrodzeniem około 3000 zł netto. Pozostaje od trzech lat w związku nieformalnym. Jego partnerka nie pracuje. Mieszka z partnerką w wynajmowanym mieszkaniu, za które płaci 1100 zł miesięcznie. Za media płaci 60 zł, za energię elektryczną około 100 zł miesięcznie.

M. Z. ma problemy ze słuchem, jest diagnozowany pod kątem pylicy płuc. Z majątku posiada samochód o wartości 4000 zł.

( dowód: zeznania powoda k. 46v-47,49)

Przedstawiony stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dowody z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, zeznań stron oraz dokumentów z akt sprawy Sądu Rejonowego w Piszu III RC 146/10. Sąd przyjął za wiarygodne dowody w postaci dokumentów złożonych przez strony do akt. Żadna ze stron nie kwestionowała ich autentyczności ani prawdziwości treści. Również w ocenie Sądu, twierdzenia powoda i pozwanej, co do ich własnej sytuacji życiowej i materialnej, co do zasady należało uznać za wiarygodne. Spór między stronami sprowadzał się do oceny faktu, czy pozwana jest w stanie utrzymać się samodzielnie.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 138 kro w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

Długość trwania obowiązku alimentacyjnego rodzica wobec dziecka określa art. 133 § 1 kro, który stanowi, że rodzice są obowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania. Poza powyższym wypadkiem uprawniony do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku.

Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka nie jest ograniczony terminem i nie jest uzależniony od osiągnięcia przez uprawnionego określonego stopnia wykształcenia. Jedyną okolicznością, od której zależy trwanie, bądź ustanie tego obowiązku jest to czy dziecko może utrzymać się samodzielnie. Obowiązek alimentacyjny wygasa zatem z chwilą osiągnięcia przez dziecko odpowiedniego stopnia fizycznego i umysłowego rozwoju, potrzebnego do usamodzielnienia się i do uzyskiwania środków utrzymania z własnej pracy.

Pozwana Katarzyna Zielińska ma 24 lata i osiągnęła fizyczną i umysłową samodzielność. Jest również przygotowana do podjęcia pracy zarobkowej. W lutym 2019 roku skończyła studia magisterskie na Politechnice (...) Wydziale Elektrycznym kierunku elektrotechnika. Uzyskał zatem odpowiednie przygotowanie do podjęcia zatrudnienia. W ocenie Sądu, pozwana jest zdolna do samodzielnego utrzymania. Posiada wykształcenie wyższe, uzyskała konkretny zawód, dający jej możliwość zatrudnienia.

Również stan zdrowia pozwanej, zaliczenie jej do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności nie stanowi przeszkody w podjęciu przez nią zatrudnienia. Pozwana funkcjonuje samodzielnie, nie wymaga pomocy osób trzecich. Jest w stanie podjąć zatrudnienie odpowiednie do jej stanu zdrowia.

Pozwana podjęła drugie studia magisterskie, jednak okoliczność ta nie powinna być podstawą dalszego jej alimentowania. Pozwana osiągnęła już samodzielność życiową i dalsze kształcenie stanowi tylko podniesienie nabytych już przez nią kwalifikacji. Pozwana może pracować i jednocześnie podnosić swoje kwalifikacje na przyszłość.

W sytuacji, gdy pełnoletnie dziecko zdobędzie już zawód i odpowiednie wykształcenie, a mimo to zamierza kontynuować naukę, przy ocenie dalszego istnienia obowiązku alimentacyjnego rodziców należy rozważyć, czy decyzja ta jest racjonalna w okolicznościach danej sprawy, w tym czy pozwala na to stopa życiowa rodziców.

Zasada równej stopy życiowej rodziców i dzieci oznacza, że nie od każdego z rodziców można i należy wymagać, aby zapewnił swojemu dziecku podniesienie już uzyskanych kwalifikacji zawodowych.

Powód żyje na skromnym poziomie. Pracuje fizycznie. Podupada na zdrowiu. Zdaniem Sądu, w sytuacji powoda nie można wymagać od niego łożenia na podniesienie kwalifikacji zawodowych pozwanej, finansowania drugich studiów magisterskich, gdy pozwana osiągnęła już samodzielność życiową i nie ma żadnych przeszkód do podjęcia przez nią zatrudnienia.

W tym stanie rzeczy, na podstawie powyższych przepisów, Sąd ustalił, że z dniem 01 marca 2019 roku wygasł obowiązek alimentacyjny powoda M. Z. wobec pozwanej K. Z. po raz ostatni orzeczony wyrokiem Sądu Rejonowego w Piszu z dnia 14 stycznia 2011 roku w sprawie III RC 146/10 w kwocie 550 zł miesięcznie. Powód żądał ustalenia wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego z dniem 31 października 2018 roku. Sąd uznał jednak, że pozwana jest zdolna do samodzielnego utrzymania od czasu gdy ukończyła studia magisterskie i w tym zakresie powództwo oddalił.

Sąd nie obciążał pozwanej kosztami procesu na rzecz powoda na podstawie art. 102 kpc.

O zwrocie kosztów podróży pozwanej orzekł na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1) w zw. art. 91 i art. 85 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych z dnia 28 lipca 2005 roku, gdyż Sąd z urzędu wezwał do osobistego stawiennictwa na rozprawę pozwaną, która z mocy prawa została zwolniona od kosztów sądowych.